Son zamanlarda izlediğim en dokunaklı biyografi belgeseli Kanal 24'de yayınlanan "Keşke Olmasaydı"daki Kazım Koyuncu'nun hazin öyküsüydü. Koyuncu'nın kısa ama dolu dolu yaşam hikayesi, Yaşar Taşkın Koç tarafından adeta yeniden ilmek ilmek örülüp, ipek bir halı gibi ekrana seriliverildi. Yakınlarının ve sevenlerinin Koyuncu hakkındaki özlü ve anlamlı yorumları, ünlü sanatçıyla yapılan son röportaj ve hastalığının ağırlaştığı bir dönemde verdiği o unutulmaz son konseri, ekrana bakan gözlere yüklü bulutlar indirdi. Hele ki güçlükle ayakta durduğu o son konserin açılış konuşmasında söyledikleri: "Aslında söylemek istediğim çok şey var ama konuşursam kelimeler boğazımda düğümlenecek ve şarkılarımı okuyamayacağım. Oysa bu gece en çok istediğim, sizlere şarkılarımı söylemek..." Ona "Şair Ceketli Çocuk" derlerdi. Şimdi ne ceketler dolaşıyor ortalıkta, içinde şair yok!.. Belgesel, Kazım Koyuncu'nun doğum gününde ekrana getirilmişti. Bugün bir başka gönül adamının doğum günü. Merhum Barış Manço'nun... Sakın televizyonların akışlarına bakıp, Manço ile ilgili bir program görmediğiniz için büyük ustanın unutulduğunu sanarak, üzülmeyin. Onun yeri kalbimizin tam ortası. Tek sütuna sığar mı hiç?