Unutulmaz dizisini tanıtım gecesinde izler izlemez, atv'nin Genel Müdürü Fatih Ediboğlu'nun kulağına eğilip, "Bu iş tamamdır" demiştim. "Yapma yahu?" diye hayret etmişti sevgili Ediboğlu. Çünkü hiçbir dizinin ilk bölümünden sonra bu denli iddialı bir yorum yaptığıma o da şahit olmamıştı. Ertesi gün kaleme aldığım yorumumda Unutulmaz'ın neden "tutacağını" anlatmıştım. Yapımcısı, yönetmeni, senaristi Amerika'yı yeniden keşfetmeye soyunmamışlardı. Eski Yeşilçam ritüellerini alıp, ustaca dizinin içine yerleştirmişler, ekranda yüzü fazla eskimemiş oyuncuların arasına tecrübeli tiyatrocuları katıp, doğru bir kadro ve akıcı bir kurgu ile en basit anlatım yolunu seçmişlerdi. Ve Unutulmaz, atv'nin yaz dönemindeki en başarılı draması olarak son bölümü ile reyting listelerinin zirvelerine kuruldu. Aslında bu sayılarla pek ilgilenmediğimi artık biliyorsunuz. Beni asıl ilgilendiren, sokaktaki adamın konuştukları. Tatilim boyunca kimle sohbet ettiysem, Unutulmaz dizisinden söz ediyordu. İnsanlar dizinin tekrar bölümleri için bile programlarını değiştirip, ekran karşısına geçiyorlardı. Bir kez daha görüldü ki, edebiyat klasikleri ile Yeşilçam klişeleri yerli dizilerin tutması için en geçerli "maya"dır. Peki bu, iyi bir şey mi? Pek değil. Yapımcıları kestirme yollara saptıran bir "kreatif tembelliğe" neden olabilir. Yeni bir şeyler yaratma çabasında olanların hevesini ve cesaretini kırabilir. Her şeye rağmen, giderek çölleşen yaz ekranına "vaha" havası getiren Unutulmaz'a emek veren herkesi kutluyorum. Belli ki bu dizi yeni dönemde de iddiasını sürdürecek. Artık biliyorsunuz, yaz ekranına kök salabilen diziler, kışın yağmuruna, soğuğuna, karına daha iyi dayanıyor...