Ne yazık ki gurbetçilere bizim bazı yol kenarı restoranları bile "farklı tarife" uygular. Çünkü onlar gelip, geçicidir. Türkiye'deki fiyatlardan habersizdirler. Ceplerinden Euro taşmaktadır ve nasıl olsa seneye kadar bir daha uğramayacaklardır. Oysa gurbetçilerin ekonomimize katkıları inkar edilemez. Başımızın üzerinde taşımamız gereken, fedakar emekçilerdir onlar. Televizyonların da gurbetçilere bakış açısı, bazı yol kenarı gel geç restoranı sahiplerinden farklı değil ne yazık ki. Buna en son geçen sene yaz tatilim sırasında konakladığım yerlerde büyük kanalların Avrupa yayınlarını izlemek zorunda kaldığımda şahit olmuştum. Televizyonlar gurbetçileri adeta yolunacak kaz gibi görüyorlar. Saat 23.00'den sonra büyük televizyonların Avrupa yayınlarının pek çoğunda normal akış kesilip, yerine sadece IQ noksanlarının icabet edeceği sözde yarışmalar konuluyor. "Çok yaklaştınız, hemen arayın kazanın, dökün euro'ları" türünden anonslarla gurbetçilerin cebine gözünü diken sunucuların eşliğinde sonu gelmez geceler başlıyor... Köln'den Aynur Aslan adlı okurumuz yazmış: "Siyaset Meydanı yerine Şans Kasası'nı izledik. Binbir Gece'den sonra Canlı Canlı yayınlanacaktı ama bize Tele Talih'i izlettirdiler. Aynı anda TGRT'de Şans Rüzgarı vardı. Çıldıracak gibi oldum..." Sadece o kadar da değil. Bir de "reklam" diye ekrana taşıdıkları rezaletleri görseniz. Türkçe'yi zar zor konuşanların seslendirdiği, ilkokul müsameresi kıvamında oyunculukların sahnelendiği rezillikler, "reklam" niyetine gurbetçilerin burnuna sokuluyor. Anlatmakla olmaz. Büyük kanalların yöneticilerini her akşam saat 23.00'den sonra Avrupa yayınlarını izlemeye davet ediyorum. Bu arada yanlarına memleket hasretini, unutulmuşluğu, gurbette ikinci sınıf vatandaş muamelesi görme hissini de almayı unutmasınlar. Bakalım, izlediklerinden memnun kalacaklar mı?