Geçen gün bir dost sohbetinde yeniden gündeme geldi.
Mevlana denilince, akla ilk olarak bazı dizeler gelir. Bu dizelerin en bilineni hatırlatalım:
"Gel, gel ne olursan ol, yine gel.
İster kafir, ister mecusi, ister puta tapan ol yine gel.
Bizim dergahımız ümitsizlik dergahı değildir.
Yüz kere tövbeni bozmuş olsan da yine gel..."
Çevrenizde şimdi kime sorsanız, bu dizelerin Mevlana'ya ait olduğunu söyler. Doğrusu geçmiş yıllarda ben de öyle biliyordum. Oysa öyle değil! Belki de 'ümit ve hoşgörü' felsefesine çok uygun olduğu için, bu dizeler özellikle Mevlana'ya mal edilmiş. Oysa bu dizeler, Mevlana'dan 200 yıl önce yaşamış, şair Ebu Said Bin Ebül-Hayr'a aitmiş.