Çevre ve Orman Bakanı Osman Pepe, Milas'ta "ormanlık bölgede" ormancılara hitap etti.
"Yangın yerinin" az ilerisinde.
Hepsine "teşekkürlerini" bildirdi. Onları "övdü."
Ve dedi ki:
- Birer maaş ikramiye.
Ormancılar ne tezahürat yaptılar. Ne alkış tuttular.
"Gözleriyle" teşekkür ettiler. Ve bir de vedalaşırken "sağ olun" diyerek, Osman Pepe'nin elini öpmek istediler.

***
Tam helikoptere bineceğimiz sırada "biri" yanımıza geldi:
- Ben sendikacıyım.
- Buyrun.
- Bakan bey 1 maaş ikramiye dedi ama... Ya vermezse.
- Vermeyecek olsa neden söylesin?
- Belli olmaz... Yine de siz bunu yazın... Helikopterde de kendisine hatırlatın, unutmasın.
Helikopter havalanınca Osman Pepe'ye "Sendikacı böyle diyor" dedik.
"Allah, Allah" diye söylendi:
- Benden 1 maaş ikramiye isteyen olmadı ki... Vereceğim diyen benim.

***
Sendikacı galiba Bakan'ın "kimse istemeden vermesine" bozuldu. Herhalde şöyle düşünüyordu:
- Ben istemeliydim... Bakan da olur demeliydi... Böylece gücüm ve süksem artardı.
Kim bilir.