İstanbul'da kaldığımız "birkaç saat" içinde, kentin "beş yıldızlı yerlerini" değil de, biraz "diğer yüzünü" görmek istedik. "Gecekondu" bölgelerini. Gezerken "bir yer" dikkatimizi çekti. Belediye "ücretsiz çamaşırhane" kurmuş. Fakir, fukara çamaşırını buraya getiriyor. Belediye Başkanı'na sorduk: - Bu hizmetin Belediye'ye getirdiği yük nedir? - Sıfır. - İyi de... Değirmenin suyu nereden geliyor? - Altı deterjan firması sponsorluk yapıyor.

***

Sonra "eski bir semti" gezdik. Kurtuluş'u. Burada da "Sağlık Merkezi" dikkatimizi çekti. Dikkatimizi çekmesinin nedeni "birbuçuk milyon liraya muayene yapılması." "Benzer uygulamayı" Tarsus'ta görmüştük. - Doktor bey, sabah kaç hasta geldi? - 80. - Öğleden sonra? - 60. Sağlık merkezi "modern bir hastane" gibi. "İnsanın evinin içi" gibi. Tertemiz. Ve onun da "Belediye'ye yükü atla, deve değil."

***

Bu iki uygulamayı "her belediyeye" öneririz.