Beşiktaş Belediyesi'nin kadirşinaslık örneği olan 'ustaları anma geceleri' de sezonu açtı. Geçen pazartesi, ENKA'da kaçırdığım ödüllü bir oyunun temsili, Casa d'Italia'da İtalyan filmleri haftasının açılışı, İş Bankası'nın Bahçekapı'daki müzesinde Kapalıçarşı'nın Kırk Yılı sergisi gibi cazip etkinlikleri bırakıp, Akadlar Kültür Merkezi'ndeki Turhan Selçuk gecesine gittim. Bu geceleri sonuna dek destekliyorum çünkü... Mart ayında 88 yaşında yitirdiğimiz Turhan abiyi nasıl severdim! Ve çizgilerinden nasıl zevk alırdım! O gece her zamanki gibiydi. Yani olması gerektiği kadar parlak değil, Selçuk'un hak ettiği kalabalıktan da uzak... Elbette içinde yaşadığımız nankör çağdan, geçmişin birçok değerini bilmeyen genç kuşaklardan söz edilebilir. Ama bence bu geceler yeterince duyurulmuyor. Haydi Beşiktaş Belediyesi, haydi Faruk Şüyun, biraz daha gayret! Gece sonrasında bir basın bülteni de mi yollayamazsınız? Onun dışında eşi Füruzan ve kızı Aslı'yı görmek, Yaşar Kemal'le söyleşmek, Orhan Erinç'ten Zeynep Oral'a dostlarla konuşmak güzeldi. TRT sayesinde biraz belgesel izlemek de... Ruhu şad olsun.