Yeni sezonda Fenerbahçe'yi 'takım' haline getirmek için kollar sıvandı. Yönetim ve başta başkan Aziz Yıldırım öncelikli hedefi bu düzen üstüne kurdu. Amaçları Fenerbahçe'yi geçen yıllarda olduğu gibi futbolcu performansına dayalı bir takım olmaktan çıkarıp, belli bir düzen içinde işleyen bir makine haline getirmek. Avrupa'da başarılı olmanın temelinde de bunun yattığını iyi biliyorlar. Üstüne gittikleri oyuncularda da 'özellik' aramalarının nedeni bu. 4-4-2'yi saat gibi uygulayacak futbolcuları düşünüyor, hangi mevkinin eksiği olduğuna karar getirip, görüşmelerini yoğunlaştırıyorlar. Roberto Carlos'un gelmesiyle birlikte defansif problemleri kafalarından sildiler.
Carlos'tan beklentiler büyük. Sadece takıma hava vermesi değil, takımı da toparlayıp düzene sokması ve oyunu yönlendirmek için alternatif oluşturmasını istiyorlar. Takımın temel ağırlığını Alex'in üstünde atarak, kanatları da iyi kullanacak kadronun peşindeler.
Spektaküler transferler ile tribünleri heyacanlandırmak elbette Fenerbahçe'nin genetiği. En iyi biten sezon sonunda bile taraftar kimi alacaklarını sorar, sezonu merakla bekler. Açıkçası dönmesi önlemeyen bir çarktır bu ve oyuncuların da eskimek gibi bir dezavantajları vardır. Yine de çıkılan yol doğrudur. Yıldızları barındıran ama herkesin görevleri paylaştığı bir makine tüm Fenerbahçeliler'in beklentisi.

ELDEKİLERİN SUYU ÇIKARTILACAK
Ancak bu amaç içinde tercih yanlışları ve hayal kırıklıkları olacak. Umut bağlanan bazı oyuncuların, mevkilerinin oyuncuları olup olmadığı, yeterli olup olamayacaklarını sezon içinde net bir şekilde göreceğiz. Fakat yabancı sayısını bırakın artırmayı, azaltmaya çalışan bir Futbol Federasyonu ile çalışırken, mükemmele ulaşmak mümkün değil. Yine eldekilerin suyu çıkartılacak ve şablonun oturması için yeni sezonda, yeni transferler yapılmak zorunda kalınacak.