Dünya 14 Mayıs'a kilitlendi. Bu yoğun ilgi Türkiye'nin hem eski hem de yeni dünyanın kilit ülkesi olmasından kaynaklanıyor. ABD liderliğindeki Atlantik ayakta kalabilmek için; Rusya ve Çin öncülüğündeki Büyük Avrasya dünyası da kendi düzenini kurabilmek için ülkemize ihtiyaç duyuyor.
Bu nedenle 14 Mayıs sadece ülkemizin geleceği için değil dünyanın gidişatı ve geleceği için de bir dönüm noktası olarak görülüyor. Batı medyası bu yüzden salya sümük Sayın Erdoğan'a saldırıyor. Çünkü Erdoğan'ın kazanması, küresel statükonun sarsılması anlamına geliyor.
Bunu açıkça söylüyorlar zaten... "Erdoğan'ın kaybetmesi Batı için bir zafer olacaktır" diyorlar. Öte yandan Erdoğan'ın yeniden seçilmesi de İslam ümmeti başta olmak üzere Batı dışı dünya için bir zafer olacak.
Her hâlükârda dünyanın kaderi 14 Mayıs'ta belirlenecek. Nitekim Washington Post gazetesi, seçimlerin küresel gidişatı etkileyeceğine vurgu yaparak, Erdoğan'ı "dünyada en belirleyici lider" diye tanımladı. Ancak görev paylaşımı yapan Batı medyasının ılımlı görünen organlarının da Erdoğan'a kuduz köpekler gibi saldıran The Economist ve Der Spiegel'den bir farkının olmadığını iyi bilmek lazım.
***
Dolayısıyla seçimi kazanmak yetmiyor. Ekonomik ve askeri bağımsızlık yanında Batı kaynaklı tehlikelere karşı köklü kültürel reformlara da ihtiyaç var. Bunun da yolu Ahmet Mithat Efendi'nin şuuruna sahip olmaktan geçiyor.
Milletin ilmen ve fikren ilerlemesi için zor bilgileri, halkın rahatlıkla anlayabileceği bir dille yaydığı için edebiyatta 'ilk öğretmen' anlamına gelen 'Hace-i Evvel' payesi verilen Mithat Efendi (1844-1912), 1872'de Bedir gazetesindeki makalesinde Vatan Şairimiz Namık Kemal'e (1840-1888) adeta 'Batı dersi' verir...
"İstikbalimizin emniyeti için Avrupa devletler muvazenesinin (dengesinin/sisteminin) mâbihilhayatı (yaşamına sebep olanın) bizim muhafaza-i istikbalimiz olduğunu dermeyan ediyorsunuz (ileri sürüyorsunuz). Beyim, şanlı ve saadetli gördüğüm şanlı ve saadetli istikbal bu değildir. Vaktiyle kılıcımıza baş eğdirdiğimiz kimselerin saye-i lütfunda (lütfunun gölgesinde) yaşayıp gideceksek, yani saadeti âtiyemiz (geleceğimizin saadeti) bundan ibaret kalacaksa ben o saadeti istemem. Çünkü maksadım Avrupa devletler muvazenesini muhafaza değildir. Osmanlılık şanını muhafaza etmek ve... Vaktiyle I. François'nun yazmış olduğu gibi istirhamnâmeler (merhamet dilenen mektuplar) yazıldığını (belki hayatım yetmeyeceği cihetle) hiç olmazsa mezarımın içinde seyredip orada müftehir (övünen) olmaktır. Ya böyle olsun ya hiç olmasın!"
Ekrem Tahir'in "Bâbil'deki Türkiye" kitabında da dile getirdiği gibi "Zaman, yani tarih ve hadiseler I. Dünya Savaşı'nın arifesinde vefat eden Hace-i Evvel'i haklı çıkardı. Namık Kemal ise inandığı Batı'nın kuduz köpekler gibi ülkemize saldırışını göremeden gitti.
***
Hâsılı kelam... 14 Mayıs Yeni Türkiye ile emperyalist Batı'nın hesaplaşması olacak. Batı'dan yardım dilenen muhalefetin aksine bu millet muhteşem mazisinden muhteşem bir geleceğe ilerlemek istiyor. Yedi iklime ferman dinleten ecdadının müreffeh ve güçlü ülkesini istiyor.
İşte Batı medyası bu yüzden Erdoğan'ı Yeni Türkiye'nin Osmanlısı şeklinde niteliyor. Çünkü Batı dünyası Erdoğan'ı, ecdadımızın yüz yıl önce çıkmak zorunda kaldığı Libya, Kafkasya, Ortadoğu, Balkanlar, Doğu Akdeniz, Sudan, Somali ve Kuzey Afrika'ya ayak basan ilk Osmanlı Türk'ü ve Osmanlı'nın geri dönüşü diye yorumluyor.
Bu nedenle Türkiye'nin uyanışından rahatsızlar. Bunun paniği içindeler. Zira Erdoğan, Fatih ve Selahaddin'in 'asabiyesi' ile Fetih Medeniyeti'ni yeniden hayata geçiriyor.
Unutmayalım ki Batı, Erdoğan'ı ve ona destek veren milletimizi bu jeopolitik, tarihsel ve kültürel kodlarla okuyor. Bunun farkında olmak lazım. WP o yüzden "Erdoğan, 21. yüzyılın ilk yarısının en belirleyici lideri olabilir. Kaybetmesi Batı için zafer olacak" diyor.
Hâliyle Sayın Erdoğan'ın kazanması da Batı için felaket olacaktır. İşte bu yüzden bizim de 14 Mayıs'ta Hace-i Evvel'in şuuru ve ecdadımızın asabiyesi ile tercihimizi yapmamız gerekiyor.