Parmenides Yanılgısı içindeki ABD, Türkiye'ye karşı 2011'den bu yana devreye soktuğu kirli Suriye stratejisinde geçen zamanı, ülkemizin sosyo-kültürel ve tarihi asabiyesini hesaba katamadığı için sürekli çuvalladı.
Bu yüzden hiçbir proje ve provokasyonu dikiş tutmadı.
Geldiğimiz noktada 'discourse of voluntary servitude' yani emperyal aklın 'gönüllü kölelik söylemi'nin hem kurşun askerleri hem de onları üstümüze salan asıl sahipleri her alanda şok içindeler.
Zira Afrin Harekâtı sonrası paniğe kapılan ABD ve PYD'nin Beştepe ve Kremlin arasındaki ittifakı bozmaya yönelik bütün kumpasları çökertildi.
Bu nedenle neocon kalemler sabah akşam akla ziyan şizofrenik yaftalarla kara propagandaya başladı.

*** Ancak ne yapsalar da Türkiye-Rusya uzlaşısını bozamayacaklar. Zira ABD'nin Suriye planı savaşı daha da derinleştirerek ülkeyi parçalamayı; Ankara ve Moskova'nın planı ise barışı getirerek Suriye'nin bütünlüğünü korumayı hedefliyor.
Nitekim 'seçim, demokrasi, ülkenin bütünlüğü, yeni bir anayasa ile tüm etnik/mezhebi grupların haklarına' vurgu yapan Soçi kararları ile ABD Dışişleri Bakanı Rex Tillerson'ın açıkladığı beş maddelik kaotik Suriye projesi arasındaki karşılaştırma bize gerçeği tüm çıplaklığıyla gösteriyor.
Geçen hafta Stanford Üniversitesi'nde konuşan Tillerson, Suriye'de beş hedeflerinin yerine gelmemesi durumunda ayrılmayacaklarını vurguladı.
Ve Suriye'den çıkmamak için şu gerekçeleri sıraladı...
DEAŞ'ın tamamen bitirilmesi, Esad'ın olmadığı bir siyasi çözüm, İran'ın zayıflatılması, göçmenlerin dönüşü ve kitle imha silahlarının yok edilmesi. Görüldüğü gibi ABD, Suriye'de barış ve istikrar yerine kaos ve bölünmeyi tercih ettiğini ilan ediyor.
ABD'nin düştüğü bu absürt konuma kartel medyası bile isyan etti. Afrin'de PKK/PYD'li teröristlerce gerçekleştirilen intihar saldırısının ardından NYT gazetesi önceki gün, "Bu, ABD'yi intihar bombacılarıyla müttefik hâline getiren garip bir duruma sokuyor" dedi.
Ünlü analistlerden Fred Kaplan'ın tepkisi ise "ABD bataklığa yeniden dönüyor" oldu. *** Geldiğimiz noktada ABD'nin önünde iki yol var. Ya Rusya ya Türkiye ile yakınlaşmak. Washington'daki derin odaklar nedeniyle Beyaz Saray'ın Kremlin'le teması o kadar kolay değil. Dolayısıyla geriye Türkiye ile uzlaşarak Suriye darboğazından kurtulmak kalıyor.
Bu hesabın tutması da ABD'nin PKK/ YPG/ PYD'den vazgeçip ÖSO ile diğer Sünni grupları desteklemesine ve Suriye'nin bütünlüğünü savunmasına bağlı.
Nitekim bunun sinyallerini vermeye de başladı. Ne var ki köprülerin altından çok sular aktı. Bu saatten sonra Türkiye'nin Suriye'de Rusya'yı bırakıp ABD ile yoluna devam etmesi neredeyse imkânsız.
En büyük engel ise güven bunalımı. Bu yüzden ABD, sadece Türkiye'nin çizdiği çerçeve içinde kalırsa Suriye'de kalıcı olabilir. Aksi takdirde herkes tarafından dışlanacak ve düştüğü 'saçma durum' kronikleşecektir.