Haberleri nasıl okuyorsunuz bilemiyorum...
Mesela geçen gün öldürülen Rus Korgeneral İgor Kirillov suikastının haberini...
Şöyleydi:
"Rusya Silahlı Kuvvetleri radyoaktif, kimyasal ve biyolojik savunma birlikleri komutanı Kirillov, evinin önüne park edilen bir scooter'a yerleştirilen bombanın patlaması sonucu öldürüldü. İgor Kirillov, 2017'den beri bu görevde bulunuyordu."

***

Önce şunu söyleyeyim...
Olayda bugün Putin Rusya'sının çektiği sıkıntıların neredeyse bütün ipuçları yatıyor...
Haberden kime bahsettiysem, hemen "Vay be, adam amma önemli bir generalmiş" dediler.
Tabii olarak Ukrayna'nın üstlendiği bu suikastın öznesine odaklandılar...
Ama "Rusya'nın hâli"ne ve suikastın gerçekleşme biçimine odaklansalardı, belki de cümlenin tam şurasında küçük dillerini yutacaklardı: "Evinin önüne park edilen bir scooter..."

***

Uzayda araştırma istasyonları, yörüngedeki 250'ye yakın yüksek teknolojili uydu, TOR füze sistemi, vd.
Gelin görün ki...
Moskova'da çok önemli bir generalin evinin önüne kadar elinizi kolunuzu sallayarak gelip bombalı scooter'ınızı patlatabiliyorsunuz...
Sembolik ve manidar...
Aslında Rusya devletinin güç algısı ve yaşam tarzı bakımından ne kadar farklı olduğunu tek bir haber bile ortaya koyabiliyor.
Buna Esad gibi adamları savunmaktaki berbat ısrarı ve global hedeflerini demode noktada tutmasını ekleyin...
Batı bloku, Rusya'nın sırtını işte bu "zafiyet" noktalarından duvara doğru itiyor...
Meğerse derslerini iyi çalışmışlar.

***

Tabloya bakın...
Ukrayna Savaşı'nın ikinci yılı bitiyor ve Rusya global hâkimiyet aradığı bütün noktalardan vazgeçiyor...
Buna Suriye de dâhil oldu!
Peki nereye?
Libya falan mı? Geçiniz...
Putin, anavatan savunmasına doğru çekiliyor...
Gerçek şu ki...
Batı'nın "kurtları" modern Rusya'nın zayıf yanlarını birer birer kemirmeye başladılar...
Sizi bilmem ama bütün bunlar bana 1880'ler ve 1940'lar gibi çok kritik bir "tarihsel moment"e yaklaştığımızı düşündürüyor...
Bu kez "Moskova seferi"nin tarzı farklı elbette...
Peki ya sonuçları?
Göreceğiz...

***

NOT DEFTERİ
Dönüp yürümeye başladığımda, filmlerin finallerinde olduğu gibi, sırtımda sanki THE END, yazacaktı. Dönüp baktım; yazmıyordu. Yaşama devam etmek zorundaydım. (ŞULE GÜRBÜZ / Kambur)