Bilmem farkında mısınız?..
Kadın cinayetleri karşısında ilk tepkisi "bu ülkede yaşanmaz" olan kuşaklar, eğer mesele buysa esas o çok bayıldıkları "gelişmiş" (!) ülkelerin yaşanamaz halde olduğunu bir an bile akıllarına getirmiyorlar.
Dijital özgürlük alanları biraz sekteye uğrasa, "buralardan gitme" planları yapan gençler, ne Facebook'un ABD skandallarıyla, ne Alman devletinin mobil haberleşmeyi gözetim altına alışıyla, ne de Julian Assange'ın hapiste yavaş bir ölüme mahkum edilişiyle ilgileniyorlar.
Bilmem farkında mısınız?
Basbayağı sömürge kafasıdır bu...
Sömürgeci "yüce"dir, yaptıkları tartışılamaz kafasıdır...
***
Bu kafaya göre
mutluluk...
Ne pahasına olursa, olsun...
"
Burada değil orada olmak"tır..
Uyduruktan aydını, okumuşu, okutulmuşu...
Hepsi böyle hisseder, düşünür, yazar, çizer.
Ve tabii böyle böyle ülkelerini gerçekten
yaşanmaz hale getirirler.
Sonrası, "bak gördün mü, haklıyız" teraneleridir.
***
Maalesef eğitim sistemimiz ta başından beri bu "kafa"ya hizmet etmiştir.
O yüzden pek eğitimli bir gencimizin "
Düşünsene, California'da doğmuşsun, elinde surf tahtası... Türkiye dediklerinde, 'Bilmiyorum, galiba Ortadoğu'da bir ülke' diyorsun, ne güzel yaşama biçimi.." diye tweet atmasına şaşırmamalıyız.
Müfredatımızı böyle ayarlayanlar belki pek parlak bilim veya global iş insanları yetişir sandılar.
Çünkü öyle kandırıldılar.
Oysa olup olacağı buydu.
***
Son zamanlarda kolonyalizmden (sömürgecilik) çok söz ediyorum. Daha da edeceğim.
Anadolu'yu sömürgeleştirmekten kurtardık...
Ama zihnimizi ele geçirdiler.
Bu operasyon yeni şekiller alarak yoluna devam ediyor.
Hâlâ, bu nasıl bir şey, diyen varsa...
Martinikli şair ve sömürgeciliğe karşı isyanın en güçlü sesi
Aime Cesaire'nin sözlerini hatırlatayım...
"
Sömürgecilik esasen nedir? Ne olmadığı üzerinde anlaşalım önce... Ne hayırsever girişimdir, ne cehaletin, hastalıkların ve tiranlığın geriletilmesidir, ne ilahi bir projedir, ne de hukuk düzeninin yerleştirilmesidir."
Oysa şimdi durup düşünün...
Bizim çocuklarımız Batı'yı hep böyle algılayıp tasvir etmiyor mu?
Martinikli bir şairin gördüğünü biz göremiyorsak, ortada çok ciddi bir sorun var demektir.