Tek bir sohbet yok ki, bahse tutuşma fırsatıyla zehirlenmiş olmasın. (T.W.ADORNO/Minima Moralia)

*** Aşk, bir sırdır ki söylenmesi caiz değildir, fakat iki yüz perde arkasında da olsa, gizlenmesi kabil değildir. (MOLLA CAMİ/Baharistan) *** Her insan içinde iki varlık barındırır: Biri karanlıkta uyanık, öbürü ışıkta uyuyan. (HALİL CİBRAN/Kum ve Köpük) *** Sarhoşluk her şeyle mümkün; iyi şeylerle olduğu kadar kötü şeylerle de; suyla da şarapla da... Ayyaşlık da her şeyle mümkün - saflık ayyaşlığı, üstünlük ayyaşlığı, fedakârlık ayyaşlığı - ve ayyaşlık sarhoşluğu taklit ettikçe iğrençleşiyor... (J.BAUDRILLARD/Cool Memories) *** Adı yaptıklarından daha büyük olan insanın vay haline! (E.CANETTI/ Saatin Gizli Yüreği) *** Solgunluk bize vücudun ruhu nereye kadar anlayabileceğini gösterir. (E.CIORAN/Burukluk) *** Anlatmakla bitecek gibi değil. Bu yaşıma geldim anlatmakla biten bir şey görmedim ben. (GÖKHAN ÖZCAN/ Hiçbişey) *** Unutma diye bir şeyin olduğu henüz ispatlanmamıştır; bildiğimiz, sadece hatırlamaya güç yetiremediğimizdir. (NIETZSCHE/Tan Kızıllığı) *** Uzaklık, küçük aşkları azaltıp büyükleri artırır; tıpkı rüzgarın mumları söndürüp ateşi tutuşturması gibi... (LE ROCHEFOUCAULD/Özdeyişler) *** Güç insanını güç yıkar, para insanını para; köle ruhlu insanı başkalarına kölelik etmek, zevk insanını zevk çökertir. (HERMAN HESSE/Bozkırkurdu) *** İnsanın bedelini ödemek zorunda olmadığı güçlü bir arzu yoktur. Ama arzunun en yüksek bedeli, gerçekleşmesidir. (E.CANETTI/İnsanın Taşrası) *** İnsan, insanlardan iyilik bekler. Seninkisi kalsın, gidelim yeter! (ŞİRAZLI SADİ/Gülistan)
(NOT: Bu kez romanlara, hikayelere değil, altını çizdiğim aforizmalara yer verdim. Neden diye soracak olursanız, ortalık birbirinden bayağı aforizmalarla kaynıyor; sosyal medyada el üstünde tutulan deyişlere bakınca şaşıp kalıyorum. Belki aforizma nedir konusuna şuradan başlayabiliriz; yani sertlikten, dürüstlükten, yaranma çabasına sırtını dönmekten...)