İstediğin kadar zirvelere tırman...
İçindeki "insanlık duygusu" tükenmişse, ruhunun alçaklarda süründüğünü ne kadar saklayabilirsin?
İstediğin kadar "milli" bir görüntü vermeye çalış...
Vatan sevgisinden anladığın seçkincilikten ibaretse, millete bakışın dehşetli biçimde ayrımcıysa, gün gelir yaldızların dökülmez mi?
Öyle oldu işte!
Ünlü dağcı ve AKUT kurucusu Nasuh Mahruki düşürülen Rus uçağıyla birlikte düştü!

***
Malum...
Vesayetçisi, paraleli, kripto paraleli, solcusu, sosyal demokratı, çizik yemiş muhafazakârı; hepsi müthiş bir çözülme, dağılma, alçaklaşma sürecine girdiler.
Fakat bu yaşıma geldim...
Ünlü dağcının dün ortalığı karıştıran tvitindeki gibi bir seviye kaybına pek az rastladım: "Putin'den ricam; bu saldırının bedelini dost ülke Türkiye & Türk milletine değil, bunu planlayan AKP'ye ödetmesidir."
Hiç sıkılmadan, büyük bir özgüvenle böyle diyordu Mahruki.
Yok! Yok! Öfkelenmek yok!
Tersine, sakin bakıp görmemiz, yüzleşmemiz gereken şeyler var.
Bir kere, sivil- asker devlet bürokrasisinden artık Mahruki'ler, Şengör'lerle dost irtibatını kesmesini istemek bu halkın hakkıdır! Önce bunun altını çizeyim.
***
Şimdi tviti bir daha okuyun...
Ve sorun: "Şu tviti atan biri gerçekten kazalarda ve doğal afetlerde insanları kurtarmaya koşar mı? Koşuyorsa neden koşuyor?"
Cevap konusunda kafanız bulanacak.
Yoksa diye düşüneceksiniz; insanların "muhtaçlığı" karşısında kendi "yüceliği"ni onaylamak için mi bütün o faaliyetler?
Hani AKUT, şu bu...
Yoksa kurtarmaktan çok kahraman olmak peşindeki bir ruhun cilvelerini mi izledik onca yıl?
İnsan ilginç bir varlık!
Hele bizdeki gibi jakoben bir ideolojik eğitimle yetiştirilmişse, böyle sonuçlar ortaya çıkabiliyor.
***
Tabii Mahruki'nin tvitinde dile getirdiği düşünce biraz kazındığında, yazılarımda çok sık vurguladığım "ecnebilik" hali ve "kolonyalist çiftliğin kâhyalığına talip olma" duygusu da dikkati çekiyor.
Aslında hepsi böyle!
Halkı "eğitemedik", sindiremedik, üstüne üstlük sonunda geldi iktidarı aldı diye ağlaşıyorlar.
Koltuğunun altına sığınıp "şu cahil halkı" dövdürecek birilerini aramaktan hiç bıkmadılar. Sonunda Putin'den "ricacı" olacak noktaya kadar indiler.
Fakat unutmayın, "kültürel iktidar" hâlâ onlarda.
Kaç kuşak böyle yetişti çünkü.
Yazık ki, ne yazık!