Geçenlerde çok yoğun ve yorgun bir tur rehberiyle tanıştım.
Turdan yeni dönmüştü. 12 günde on ülke gezdirdiği bir Avrupa turundan.
Kulaklarıma inanamadım.
Zihnimde ister istemez şöyle bir tablo oluştu: Dehşet bir koşuşturmaca içinde, uçağa, otobüse, şuraya buraya yetişme telaşıyla geçen ve hiçbir yerin gerçekten görülemediği günler...
Rehber arkadaşım, "çizdiğin tablo doğru fakat herkes memnun kalıyor" dedi.
Nasıl yani?
Yüzümdeki ifadeyi görünce güldü ve şöyle açıkladı: "Nihayetinde on ayrı ülkede çekilmiş fotoğraflarla evine dönüyorsun. Bu durum özellikle tura katılan genç çiftlerin çok hoşuna gidiyor. Zaten bir müzeden veya otantik bir mekândan içeri girip bakmak isteyen çok az. İyi ve mesut bir fotoğraf çekildi mi, maksat hasıl oluyor."

***
Artık sosyal medya çağındayız.
Haplaşmış fikirler, uzaktan sevmekler, zahmetsiz paylaşımlar ve fotoğraf karelerinde dondurulmuş hayat kırıntıları çağında...
Şikâyet edecek halim yok. Kargaşasından yılıp terk ettiğim facebook'u bir yana bırakırsam ben de sosyal medyayı, hele instagram'ın nispeten dingin atmosferini çok seviyorum.
Fakat görmeden, yaşamadan, tatmadan, hissetmeden sadece fotoğraflayarak yaşamaya aklım yatmıyor.
Gönlüm de razı gelmiyor.
Hem söylesenize, neden çektiğimiz fotoğraflar yapıp ettiklerimizle çakışmasın, neden hakiki bir hikâyeleri olmasın?
***
Şimdi bayram...
Kiminiz uzaklara gitmiştir, kiminiz kurban ve bayramlaşmanın ardından oturduğu şehri gezmeye çıkacaktır.
Fakat biliyorum, cep telefonlarımızın kamerası durmadan çalışacak.
Çalışsın!
Ama hani hatırlatayım, istedim...
Bir manzaraya hakkıyla bakmadan, karşısında soluklanmadan fotoğrafını çekip oradan uzaklaşıvermek...
İçilen kahvenin tadını tam anlayamadan fotoğrafını çekip tatmin olmak...
Böyle bir tavrın iyi bir yanı olabilir mi?
O manzaraya, kahveye yazık, değil mi?
Hah! Tatsız, tuzsuz, birbirinin kalbini kırmayı spor haline getirmiş çiftlerin gösterişli mutluluk pozlarına gelince...
Eskiden kızıyordum. Şimdilerde içimden onları onaylamak geliyor.
Ne bileyim! Belki an gelir, kendi fotoğraflarına özenir, öyle oluverirler.