Celalin de kabulüm, Senden değil mi ya Hakk. Bunu diyebilmek içinmiş onca zulüm, içe akan kan, hicran (...) Kapıdan içeri girmemle birlikte olan olmuş; vaktinden önce aldığım bütün yaşları kaybetmeye başlıyorum hızla. Ömrümün dolunay gecesi; ışığı pencereye yansımış, beni seyrediyor.
Yaklaşıyorum. Geriye dönüp bakmak; beni yolcu edenlere dikiz aynasından hüzünlü bir tebessüm yollamak kadar sürmeli belki ancak. Hatırladıkları kadar yaşar insan; bazıları çocuk yaşta ihtiyarlar. LEYLA İPEKÇİ (Bir Gözyaşı Damlası Kadarsın-İtibar Mayıs sayısından)