Başbakan merkez medyayı avucunda tutan patronlar dünyasına sık sık hatırlatıyor ya, "Ben manşetlerle gelmedim" diye...
Aslında bu gerçeği en yakından bilen bizzat o patronlar!
Fakat kabullenmekte zorlanıyor, bir türlü içlerine sindiremiyorlar.
Neden? Çünkü manşetlerle gelmeyeni manşetlerle göndermek zor!
Zihinlerinde hâlâ 90'ların "tatlı günleri" dönüp duruyor.
Özlüyorlar...
Şiddetle destekledikleri Tansu Çiller bir akşamüstü telefona çıkmadı diye ertesi gün berbat bir Mert Çiller manşeti çekerek başbakana ders verdikleri günleri...
"Refah Partisiz koalisyon istiyoruz" diye askerleri sıkıştırıp durdukları günleri...
Çarşaf çarşaf manşetlerle Ecevit'i ölümcül hasta gösterip koalisyonu bozdukları günleri özlüyorlar.
Ama hep nostaljiyle yaşanmıyor!

***
Bakmayın siz, hâlâ güçleri var.
Öyle ya...
Yıllardır CHP'yi canları istediği gibi dizayn ediyorlar.
Bir bakıyorsunuz, "The Cemaat" veya yargı bürokrasisiyle ittifaklar geliştirip kamuoyunu etkilemeye kalkışıyorlar.
Dahası hiç utanıp sıkılmadan ellerini Kandil'e kadar uzatıp barış sürecini bozmaya çalışıyorlar.
AB ve ABD'de ortalığı bulandıracak kadar güçlü dostları ve finansal ilişkileri var.
Fakat Erdoğan'ı iktidara taşıyan sosyolojik zemine güçleri yetmiyor!
O geniş kitle üzerinde hiç etkileri olmadığı gerçeğiyle defalarca yüzleştiler.
Edindikleri bu tecrübe...
İşe koştukları yayın yönetmenlerini, editörleri, yazarları hasta ediyor!
Yıllardır acaba ne ederiz de, sandığı devre dışı bırakabiliriz, hesabındalar.
***
Tam da bu anlattığım tablo yüzünden...
80'leri, 90'ları bilmeyen gençlere demek isterim ki...
Hangi siyasal görüşten olursanız olun, gösterişine değil de, gerçekten demokratsanız...
Bu adamlardan korkmalısınız!
Korkulur çünkü!
Logosuna değil, içine bakın onların işlerinin; ister gönül gözüyle, ister gündelik hayatın el feneriyle...
Göreceksiniz ki, hürriyet yokmuş içlerinde, beş paralık!