Yeri, günü, lafı gelmişken medyanın şiddet olaylarını haberleştirmesi konusundaki bir başka yaygın üfürmeye de değinmeliyim.
Büyük olaylarda medyanın tutumu konusunda tartışanlar diyorlar ki, "bak ABD 11 Eylül'ün dehşetini ve yaşananları göstermedi, yanlış mı yaptı?"
Neredeyse her olaya bu örnekteki gibi yaklaşılmasını isteyenler var.
Söyleyin; iki dev kuleye iki uçağın çarpması ve kulelerin yıkılış görüntüsünden daha dehşet verici bir şey olabilir mi!
Kim o görüntüleri izleyip de unutabilmiştir.
Sansürlenen görüntüler olay mahallindeki insan acılarının ve yıkımın görüntüleridir.
Ama ne oldu? Bu "anlaşılır" gerekçesinin arkasına sığınılarak yapılan medya "perdelemesi" komplocu bakışa gaz verdi.
Bugün hâlâ doğrudan New York şehrinde yapılan anketlerde 11 Eylül'ün bir finans-kapital komplosu olduğuna inananların sayısı yüzde 20'lerin üzerinde çıkıyor.
E, ne oldu şimdi? İyi mi oldu?
Bizde de Reyhanlı patlamasında haber sansürünün komplocu yorumları nasıl kışkırttığını yakından biliyoruz.
Esas özen "kopan kollar bacaklar"ın görüntülemesinde gösterilmelidir. Bu ilke olarak doğrudur.
Fakat bu doğru asla dehşeti bahane ederek haberin görmezden gelinmesine neden olmamalıdır.