Başka bir hayat için... İşini değiştirmen yetmez; işe güce, kazanç ve kayıba bakışını değiştirmediysen, neye yarar!
***
Başka bir yer için... Her şeyi, hatta "kendini" bile geride bıraksan, yetmez! "
Yol" bilmiyorsan, döner dolaşır, başladığın yere varırsın.
***
Başka bir ilişki için... Yeni biri ve yeni bir başlangıç yetmez! Hep aynı şekilde seviyorsan ve hep aynı şekilde sevilmeyi bekliyorsan neye yarar? Sevmen sahip olmayı, sevilmen ana baba kucağına kaçmayı andırmamalı!
***
Başka bir "ortam" için... Arkadaşlarını değiştirmen yetmez. Düşün ki, bugüne kadar arkadaşlıktan ne anladığını hiç sorgulamadın!
***
Yetmez! Yeter sandığın ne varsa yetmez bazen! En iyi anında bile, en dolu dolu yaşadığını sandığında bile bir "boşluk" duygusu sarar içini. İnançlı veya inançsız biri olman fark etmez. Çünkü "mecburiyetler dünyası"nın çarkları içinde hapsolmuşuz! Oysa hani şarkıdaki gibi "Yaşamın bir anlamı olmalı/Senden başka, benden başka!"
***
İkide bir "
aslında" diye söze başlama! Aslı yok ezberlerimizin.
***
Hayır!
Aslolan hayat değil. Ölüm bile değil hatta. Hepsinin bir
sonrası var. Aslolan, "
bilmediklerimiz"dir.
***
Güven Adıgüzel'in bir dizesi... "Ellerimi sıkı tut, kana karışıyor gülüşün."
***
Aşk, kokudur. Aşık gözünün körlüğünü bu yolla kazanca çevirir.
***
Televizyonda tartışma programlarını izlemenin şöyle bir yararı var. Gündelik hayatta bir süre kimseyle tartışmak istemiyorsunuz.
***
Bunca ıvır zıvır yalan ne için? Bu kadar mı yalancıyız? Hayır! Ama sevilmek istiyoruz. Ne pahasına olursa olsun, beğenilmek istiyoruz. Bunca yalan başkaları tarafından sevilmek, beğenilmek için... Ama en berbat yalanları kendimize söylüyoruz; "
kendimizi sevmek" için...
***
Yedi göbekten Çengelköylü bir Rum anlattı biraz önce... Birkaç yıl önce Orta Anadolu'dan göç eden mahalle bakkalı "
neredensin?" diye sormuş geçen gün. "
Buralıyım" demiş orta yaşlı Rum, "
doğma büyüme buralıyım!" Bakkal inanmayan gözlerle bakıp yüzünü buruşturduktan sonra azarlamış; "
Bırak bu lafları, sen de bir yerlerden gelmişsin işte!"
