Genç adam...
Hem Atatürk'e, hem Che'ye, hem Steve Jobs'a kendi deyimiyle "tapıyor"muş!
Hepsi bir arada nasıl oluyor, diye sormadan konuyu değiştiriyorum: "En sevdiğin film hangisi?"
Hiç duraksamadan, "Fight Club" diye cevap veriyor. Dövüş Kulübü filmi yani. Belki bin kez izlemiş. O kadar seviyor.
Kendini Tyler Durden'la; yani filmin ana karakteriyle özdeşleştiriyor.

***
Twitter'da kendine Tyler Durden adını yakıştırmış gençlerden birinin profiline yazdıklarına bakıyorum.
Tek derdi iktidardaki partinin çekip gitmesi! Devleti seviyor, hükümetten nefret ediyor.
Yabancılardan, azınlıklardan ve Kürtlerden pek haz etmiyor. Bir de tuttuğu takım şampiyon olduğunda dünyalar onun oluyor.
Tanısam da ona desem ki, "Evladım, Tyler Durden her türden iktidara karşı biri; mutlak ve neredeyse gizemci bir anarşist! Seninle ne ilgisi var!"
Eminim, hiçbir şey anlamayacak!
***
İlginçtir, bu gençlerin hepsi iyi okullarda okumuşlar.
Aldıkları eğitimle gururlanıyorlar. Twitter ve Facebook profillerine okullarının adını koymayı asla ihmal etmiyorlar.
İyi öğrendiklerini, çok bildiklerini düşünüyorlar. Ama işe bakın ki, pek bayıldıkları film kahramanına ne kadar uzak kaldıklarının farkında bile değiller.
Şaşırmamak gerek...
Bizim "iyi eğitim"imiz, makbul ve uslu yurttaşlar yetiştirme hedefine öyle odaklanmış ki...
Oralarda düşünmenin değil, düşünemez hale gelmenin yolları öğretiliyor.
***
Ne diyordu gerçek Tyler Durden?
"Sahip olduğun şeyler aslında sana sahip olur."
Bizim Tyler Durden'lar ne diyor? "Şampiyonluğumuza laf edenin yedi sülalesine..."
Ne diyordu gerçek Tyler Durden?
"Sizler işiniz değilsiniz, sizler paranız kadar değilsiniz, bindiğiniz araba, kullandığınız kredi kartının limiti değilsiniz. Her şey gibi günü geldiğinde çürüyen organik maddelersiniz."
Bizim Tyler Durden'lar nasıl tweet atıyor?
"Avrupa'nın en pahalı benzinini kullanıyoruz, yeter, ne zaman isyan edeceğiz!"

***

Bir de meşhur "V for Vendetta" filmine hayran gençlerimiz var.
Hani anti-otoriter mesajlı bir çizgi romandan uyarlanan filme...
Gençler filmin maskeli kahramanına özeniyorlar.
Fakat aynı zamanda, nasıl beceriyorlarsa artık, balyozcu, ulusalcı ve fena halde ırkçılar!
Bu çocuklar bu filmleri "nereleri"yle seyretmişler, diye sorarsanız...
İlkokuldan beri resmi talim terbiyeyle sakatlanan zihinleriyle elbette!