Fatma K.Barbarosoğlu dünkü yazısında benim de günlerdir canımı sıkan bir derde tercüman olmuş:
"Beni en çok üzen bir gazetecinin 'o şehit çocukların hikayesini bilmek istiyorum; kimdi onlar, hangi şarkıları seviyor, nelere üzülüyorlardı' cümlesi oldu.
Bu çocuklar vatan beklerken öldükleri için mi hikayelerini merak ediyoruz.
Oysa onların hikayelerini esas yaşarken merak etmeliyiz.
Hadi itiraf edelim. Hiçkimsenin hikayesine hakiki acılarına empati besleyip; o acılara teselli niyetine, şifa niyetine, çözüm gayretiyle kulak vermiyoruz" (Yeni Şafak, 10/10/08)