Şehitlerimizin acısı hakkında neden yazmıyorsun, diye soranlar var.
Oysa ben bu soruyu çok önceleri sordum kendime.
Zamanında defalarca yazdım da ne oldu, diye sordum.
Harflerin, kelimelerin, cümlelerin acıyı hafifletmediğini; esas yara alanları teselli etmediğini gördüm.
Ateş gerçekten düştüğü yeri yakıyordu çünkü...
Hatta anladım ki, bazen parlak bir ağıt yazısı bizi acının hakikiliğinden epey uzağa düşürüyordu.