1) Demokrat Parti'nin adayı olmak için yarışan Vermont Senatörü Bernie Sanders (75)... Yakın tarihlere kadar sosyalistlerin cüzzamlı muamelesi gördüğü bir ülkede, Sanders açık açık "Ben demokratik sosyalistim" diyor. Aklındaki model: İskandinav ülkeleri...
Amerikan orta sınıfının, çok çalışmasına rağmen hak ettiği parayı kazanamadığını, zenginliğin, yüzde biri oluşturan kaymak tabakanın cebine aktığını söylüyor.
Herkesi sağlık sigortasına bağlayacağına ve kamu üniversitelerinin bedava olacağına söz veren Sanders'a, parayı nereden bulacağı sorulduğunda, "Zenginlerden daha fazla vergi alacağım ve askeri harcamaları azaltacağım" diyor.
"O halde gitsin İsveç'e başkan olsun" diye tiye alındığına bakmayın... Sanders, ilericiliği kendinden menkul Hillary Clinton'ın korkulu rüyası.
2) Sadece 45 yaşındaki Cumhuriyetçi aday adayı, Florida senatörü Marco Rubio... Küba göçmeni bir ailenin oğlu olan Rubio, üniversiteden yeni mezun bir genci andırsa da, cumhuriyetçi- muhafazakâr değerleri özümsemiş bir siyasetçi.
Görgüsüz para babası Donald Trump (70) gibi, "Muhafazakârlık, muhafaza kelimesinden türemiştir" deyip karmaşık sorunlara şematik ve popülist çözümler öneren bir siyasetçi değil.
Ocak ayında bir deney yapılmış. Cumhuriyetçi adayların ekran konuşmasını izleyen bir grup Cumhuriyetçi seçmenin beyin tepkileri ölçülmüş.
Teori şöyle: Siyasetçiye oy vermesi, reklamı yapılan malı satın alması veya yardım kuruluşuna bağış yapması için... İnsanın önce dikkatinin çekilmesi, ardından duygularının hareketlenmesi gerekiyor.
Deneyde dikkatleri en çok çeken Trump oluyor. Ancak Trump'ın denekler üzerindeki duygusal etkisi gayet zayıf çıkıyor.
En çok puanı ise konuşmaları hem dikkat çeken, hem de duygusal dalgalar oluşturan genç Rubio topluyor.
Not 1: Rubio'nun gafını unutmayalım. Bir konuşmada defalarca aynı cümleleri kurarak, millete "Robot musun birader" dedirtti!
Not 2: Wall Street ve Pentagon merkezli statükonun, Sanders ve Rubio yerine, Hillary veya Ted Cruz'u tercih edeceğini düşünüyorum.