Türkiye hiçbir zaman güllük gülistanlık bir ülke olmadı. Sıkıyönetimli, olağanüstü halli, az veya çok çatışmalı, "anarşili", "terörlü" yılların bir dökümünü yapsak... Herhalde 92 yaşındaki Cumhuriyetin en az 80 senesini kapsar.
Ama yine de bazı yıllarda ölümler, yaralamalar, yıkımlar az oluyor. Olan da göz ardı edilebiliyor. O zaman gönül rahatlığıyla birbirimize "mutlu ve sağlık" bir sene diliyoruz.
Mesela geçen yıl böyle başlamıştı. Olaylar yine vardı ama ayyuka çıkmamıştı. Tek tük sayılırdı. Haziran ayına kadar, "mutlu ve sağlıklı" bir yıl temennimizin gerçekleştiğini sandık.
Derken bum! 7 Haziran seçimlerinden sonra her şey allak bullak oldu. 1 Kasım seçimlerinin ertesinde tek partili, güçlü, uyumlu bir hükümet oluşunca umutlandık: İstikrarlı, huzurlu, vahşetin ve dehşetin nispeten az olduğu günler geri mi geliyordu? Maalesef gelmedi!
2015'in bu son gününde elbette bütün okurlarımızın yeni yılını kutluyorum. Herkese mutlu ve sağlıklı bir 2016 diliyorum.
Tamam ama bunu yüreğimin derinlerinden gelen bir umutla yapamıyorum! Çünkü bir mucizenin olmayacağını, hiçbir şeyin kısa vadede değişmeyeceğini, hatta bazı sorunların artarak devam edeceğini biliyorum.
Beni karamsar bulabilirsiniz. "Karamsarlık savaş kazandırmaz" diyebilirsiniz. Haklısınız.
Her şeye rağmen iyimser olmak gerekiyor. Çünkü karamsarlık kötülüklerin, karmaşanın, sıkıntıların içindeki çıkış yolunu görmeyi engelleyebilir.
Ne demiş adam? "Başarısız olduğuna değil, denemediğin için kaçırdığın fırsatlara hayıflan."
O halde dileğimizi bu kez umut dolu bir şekilde tekrarlayalım: "Mutlu ve sağlıklı yıllar!"
Not: Birkaç gün izninizi rica ediyorum. 7 Ocak Perşembe günü görüşmek üzere.