Cuma günü Kadıköy - Moda - Bahariye turu attık. Ali'nin dondurmasından yedik, sahafları gezdik, eski binaları inceledik... Henüz yaz gelmemişti ama yine de ortam şenlikliydi.
Kaldırıma, sokağa konulan masaları görünce, Beyoğlu Belediye Başkanı Ahmet Misbah Demircan'ı bolca andık. ("Hayırla" değil elbette.)
Beyoğlu'nda sokağa masa yasağı başladığında... Haşmet Babaoğlu gibi ben de kararın laçkalığı, başıboşluğu, bedavacılığı engellemek üzere yapıldığını düşünmüştüm.
Önce fırsatçı esnaf hizaya sokulacak. Sonra belli bir düzen ve mantık içinde açık havaya çıkılabilecekti.
Derken ocak ayındaki bir İKSV etkinliğinde Demircan ile karşılaştım. Yasak kalkmayacakmış.
Niye? Bana birbiriyle çelişen birçok sebep saydı. Öyleymiş de, böyleymiş de; "hede hede hö" diyor yani...
Masaları kaldırdılar da ne oldu? Gençler, oturacakları, dikilecekleri yerleri bar tezgâhına çevirdi. Yasağın amacı diye öne sürülen her şey, yöneticilerin elinde patladı.
Bugün, "yürüyemiyorum, orama burama haydari bulaşıyor" diye yakınanlar, oralara geldiklerinde, çevrede yine sürüyle eğlence yeri vardı.
Çünkü Beyoğlu-Galata civarı, Osmanlı'dan beri hoşça vakit geçirilen, eğlenilen, deşarj olunan bir bölge olmuştur.
Madem muhafazakârlar olarak tarihi önemsiyorsunuz; Ahmet Rasim'i, Refik Ahmet Sevengil'i, Fikret Adil'i, Sermet Muhtar Alus'u filan okuyun da kültürünüz artsın.
Çocukluğunda İstanbul'da denize girmemiş, açık havada yiyip içip eğlenmemiş insanlar yönetici olduğunda, akılları ancak böylesine yetiyor.
Ben Kadıköy Belediye Başkanı Selami Öztürk'ün yerinde olsam, "Kadıköy'e gelin, açık havada eğlenin" kampanyası başlatırım.
Geç vakit Rumeli yakasına dönmek hiç zor değil: Vapur yok ama metrobüs ve dolmuş var. Taksim'e, Beşiktaş'a, Mecidiyeköy'e gitmek kolay ve ucuz.