Kemal Kılıçdaroğlu'nun kurultay konuşması henüz fazla bir şey ifade etmiyor. Yani bu konuşmaya bakarak yapılacak yorumlar eksik kalacaktır. Niye? Çünkü konuşmanın kendisi eksik de o yüzden.
Konuşmada "iki büyük eksiklik" göze çarptı:
1) 'Cüzdan' vardı, 'Kimlik' yoktu: CHP'yi uzun zamandır takip eden gazeteciler ve akademisyenler, Kılıçdaroğlu'nun konuşmasını 1970'lerden kalma buldular.
Bu durumu anlatmak için bazıları "Motor eski, kaporta yeni" benzetmesi yaptı.
Haklıydılar çünkü 1970'lerde cüzdan politikaları öncelikliydi. Yani emek-sermaye çelişkisi, sınıflar arası uçurum, pastanın hakça bölüşülmesi gibi sorunlar...
1980'lerde ise hem Türkiye'de, hem de dünyada kimlik politikaları önem kazandı.
Kılıçdaroğlu, Kürt ve Alevi olmasına rağmen kimlikleri es geçti.
Halbuki günümüzde, kimlik talepleri, cüzdanla ilgili talepler kadar önemli.
Bir örnek... Başbakan Erdoğan, yerel seçimler öncesi Diyarbakırlılara kente yaptıkları ve yapacakları yatırımları anlattı.
Ancak en çok alkışı bu konular değil, içinde "Kürt" kelimesi geçen cümleler aldı.
Nitelik sandık önlerine geldiğinde Diyarbakırlılar, oylarını ağırlıklı olarak, hizmet sunan AKP'ye değil, kimlik mücadelesi yapan DTP'ye (şimdi BDP) verdi.
Özetle kimlikten söz etmeden ekonomiden söz etmek artık pek işe yaramıyor.
2) 'Ulusal' vardı, 'Küresel' yoktu: Bugünkü ekonominin 1970'tekinden temel farkı, dışa açılarak, küreselleşmenin bir parçası olmasıdır.
Yoksul ve dar gelirli kesime havadan para dağıtarak... Veya devlet kadrolarını şişirerek, işsizliğe çözüm getirmeye kalkışmak... 1970'lerin zihniyetini devam ettirmektir. Karşılığı en hafifinden enflasyondur.
Yani Kılıçdaroğlu'nun ekonomik denkleminde, henüz küreselleşme gerçeğini göremiyoruz.
Özetle: Bu iki önemli eksikle CHP devam edemez. Partideki sosyal demokrat akademisyenler bu alanlarda fikir üreteceklerdir elbette. Ama bakalım sözleri yönetimde yankı bulacak mı?
