O gece Yakup'ta herkes vardı. Sedat Ergin, Kanat Atkaya dışarıda soba altı bir masada oturmuş sohbet ediyorlardı. Bir de baktım Fransa'daki Türk Mevsimi sorumluları Stanislas Pierret ve Arnaud Litardi de Asmalı Cavit'te tam karşıda oturuyorlardı. Yakup'un içerideki masalarından birinde Döne Otyam, Ankara'dan geldiği gibi Yakup'un özlediği mezelerini tüketiyordu. Durum böyle olunca masalar arası bir koşuşturmaca başladı. Koşuşturdukça masalardaki tanıdıklar da artacaktı.
Arnaud Litardi'lerin hemen arkasında Nur Çintay ve Emre Aköz vardı örneğin... Bütün masalarda oturmak zorunda mıydım? Belki de değildim ama oturmamazlık edemedim.
Döne Otyam, hararetle Mardin'de gerçekleştireceği 1. Mardin Çağdaş Sanat Bienali'ni anlatıyordu. Yaklaşık 50'den fazla sanatçının katılacağı bienalin ana mekânlarından biri Mor Gabriel kilisesi olacakmış. Ömer Uluç'un 'Beylerbeyi Cinleri' sergisi de bu vesileyle Mardin'e taşınacakmış. Döne Otyam, Okay Gönensin'e anlatırken o kadar heyecanlıydı ki ben de heyecanlandım. Tam bu konuşmalar sırasında Beyoğlu'nda büyük bir telaş vardı. Ertesi gün, İstanbul kültür başkenti olacaktı çünkü... Masadan masaya koşuştururken dünyaca ünlü havai fişek topluluğu Group F'in, açılış için yapacağı gösteriden çekildiği haberi geldi.
Bu yazıyı yazarken Group F'in gösteriyi gerçekleştirip gerçekleştirmeyeceği hâlâ belli değildi. Group F, Barselona ve Atina olimpiyatlarında yaptığı süper ışık ve havai fişek gösterileriyle tanınıyor. 2000'de Paris'te Eyfel Kulesi'ni ışıklarla donatmış, Londra belediyesi tarafından 2007 yeni yıl gecesi için kiralanmışlardı.
Group F'in en son Brezilya'da Rio'da yaptıkları gösterinin maliyeti bir milyon euroydu.
Kültür başkenti İstanbul'un sadece açılışı için bu kadar bütçeyi gözden çıkarmak akıl kârı mıdır? Yoksa her şey imaj için, kültür dediğin göstermelik midir?