Geçen haftaki Kasımpaşa galibiyetinden sonra fikstürde rahatlayan Fenerbahçe dün gece sezon başından beri ilk defa bir maça stressiz çıktı. Futbolcular da istekliydi. Ama 28. dakikadaki kaleci Fatih'in büyük hatası ile kazanılan gole kadar pozisyon bulamadılar. Bunun en önemli nedeni yeri geldikçe vurguladığım gibi takımın ofansif girişimlerinde plan ve program yok. İlk golün hemen ardından Dirar çok güzel bir gol atınca fark ikiye çıktı. Ardından bana göre tartışmalı penaltı kaçtı; devre biterken de fark 1'e indi.
İkinci devre sürekli sahanın bütününe yayılan bir oyun izledik. Akhisar da bir an önce gol bulabilmek için artı açık futbol oynuyordu. Ama bu devrede Fenerbahçe'nin ikinci bir saha içi rahatsızlığı da gündeme geldi. Fenerbahçe kontratak futboluna da uygun değil. Bunda iki etken var: 1- Takımın yapısı. Örneğin, Valbuena geniş alan sprinteri değil, topla oynayan bir futbolcu. 2- Fizik. Soldado fizik açıdan yetersiz. Önemli bir sprinter Moses'ın ise fiziki durumu yürekler acısı.
Fenerbahçe'nin bence dün en büyük kazancı şansının tutmadığı ve arka arkaya ağır darbeler yediği Akhisar karşısında şeytanın bacağını kırması. Bu arada Ersun Yanal'ın da gözden geçirmesi gereken bir konu var. Neden bu kadar uzun zamandır, devre arasında da takımı kendi çalıştırıdğı halde gereken saha içi organizasyonunu hiç oturtamadı?
Bana göre yine bir sistem takımı olan Akhisarspor bitime iki hafta kala küme düştü. Bunun en önemli nedeni yönetim hatalarıdır. Takıma büyük ivme kazandıran Okan Buruk ile yeni sezon için anlaşamamak ardından deneyimli ve kaliteli Saffet Susic ile gereksiz yere yolları ayırmak bu sonucu doğurdu.