Fatih Terim, Letonya maçından sonra 'Büyük Allah'ım bize tepsiyle sunuyor, biz elimizle itiyoruz' dedi. Gerçekten de elimizle, ayağımızla, kafamızla her yerimizle reddediyoruz. Kuralar çekildiğinde Hollanda'nın, Türkiye ile 3.'lük maçına çıkacağını tahmin etmek zordu. Letonya karşısıda iki maçta da birçok pozisyona girdik ama toplamda sadece iki puan çıkarabildik. Buna rağmen son 3 maça girilirken elimize fırsat geldi. Hocasını değiştirmiş, iki önemli silahından eksik Hollanda. Ancak uzatmada yediğimiz gol, sadece bizim değil Hollanda'nın da bütün oyun stratejisini değiştirdi. Kazansaydık; Hollanda kazanmak için risk alacaktı. Şimdi 'bir puan iyidir' diyecektir. Bu avantaj mı dezavantaj mı? Aslında her iki takım için de avantaj ya da dezavantaj diyebiliriz. Hollanda futbol kültürü olarak içeride de dışarıda da kazanmaya oynayan bir takım. Biz de öyle… Aramızdaki en büyük fark biz her türlü çılgınlığı yapabiliriz. 2-0'dan 3-2 geriye düşebiliriz, 2-0 gerideyken 3-2 öne geçebiliriz. Duygularımız zaman zaman mantığımızın önüne geçiyor. Bu da dönem dönem mucizevi başarılar elde ederken mucizevi başarısızlıklar getiriyor. Duygusallığımızı, yeteneklerimizle birleştirip daha da önemlisi olgun bir takım görüntüsüyle sakin kalarak, duygularımızı mantığımızla birleştireceğimiz bir 90+ bekliyor bizi.
Oyuncu tercihleri son maça göre farklı olacaktır. Hocanın kafası da mutlaka biraz karışıktır. Orta sahada en az iki oyuncuyu defansif mi oynatayım yoksa bir defansla mı oynayayım ikilemi yaşıyordur. Bir diğer ikilem ise sağ ön ve sol öndeki oyuncu tercihleri içindir.
Şunu söyleyebilirim maçın en kilit oyuncusu Arda… Uzun süredir oynamıyor ve sıcak havada 90 artı dakika oynadı. Umarım iyi dinlenmiştir. Çünkü uzun süre oynamayan bir oyuncunun o sıcaktan sonra toparlaması kolay değil. Sazı eline aldığında maçı çevirebilecek, sadece hücum anlamında değil, sakin ve olgun bir takım görüntüsü için ihtiyaç var. Stres ve gerginliği karıştırmayalım. Bir kere kartlara çok dikkat etmek lazım. Hollanda'ya karşı eksik kalmamak gerek.