Düşük D vitamini seviyelerinin, gözlemsel çalışmalarda tip 2 diyabet riskini artırdığı tespit edilmişti. Ancak bu çalışmalar, D vitamini takviyesinin doğrudan diyabet riskini azaltıp azaltmadığını kanıtlayamıyor. Deneysel çalışmalar ise yalnızca prediyabeti olan bireylerde, yüksek doz D vitamini kullanımının diyabet riskini hafifçe düşürebileceğini ortaya koydu. Prediyabeti olmayan bireylerde ise bu tür etkiler gözlemlenmedi. Ancak bu kişiler üzerinde yapılan çalışmalar kısa süreliydi veya düşük dozlarla sınırlıydı.
2012-2018 yılları arasında yürütülen FIND (Finnish Vitamin D Trial) çalışmasında, 60 yaş üstü erkekler ve 65 yaş üstü kadınlar, plasebo grubu ile günlük 40 veya 80 mikrogram D vitamini alan gruplar olmak üzere rastgele ayrıldı. Çalışmanın başında diyabet ilacı kullanan 224 katılımcı analizlere dahil edilmedi.
Beş yıl süresince 105 katılımcıda tip 2 diyabet gelişti: plasebo grubunda 38, 40 mikrogram D vitamini alan grupta 31 ve 80 mikrogram alan grupta 36 kişi. Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı.
Detaylı incelemeye alınan 505 katılımcının başlangıçtaki ortalama D vitamini düzeyi 75 nmol/l idi ve sadece %9'u düşük seviyelere sahipti. Yüksek doz D vitamini kullanan gruplarda bu seviyeler artarken, glikoz ve insülin seviyeleri, vücut kitle indeksi ve bel çevresi gibi parametrelerde bir fark görülmedi.
Çalışma, prediyabeti olmayan ve yeterli D vitamini seviyesine sahip bireylerde yüksek doz D vitamini takviyesinin tip 2 diyabet riskini azaltmadığını ortaya koydu. Ancak, D vitamini eksikliği olan bireyler üzerindeki etkilerine dair hâlâ araştırma yapılması gerekiyor.
