382 gün boyunca yemek yemedi! Dünyanın en uzun süre aç kalan insanı 124 kiloyu böyle verdi…

206 kilogram ağırlığındaki adam, kilo vermek için yiyeceksiz kalmaya karar verdi. Teoride, az da yese doğal olarak kilo verirdi, ancak tıp uzmanları kendinizi aç bırakmanın fazla kiloları vermenin tehlikeli bir yolu olduğunu düşünüyor. Aşırı yemek tüketimi Angus'un kilo almasına neden olmuştu ancak hayatta kalabilmek için yemek yemesi gerekiyordu. Ancak çok daha tehlikeli ve zorlu bir yol seçerek 382 gün boyunca yemek yemedi. YEMEK BAĞIMLILIĞI VARDI 1939'da İskoçya'da doğan Angus'un çocukluğu ve yetiştirilmesi hakkında çok az bilgi bulunmaktadır. Babası bir balık ve patates kızartması dükkanına sahipti ve Angus yeterince büyüdüğünde orada çalışmaya başladı. Bu durum onun durumunu daha da kötüleştiriyordu; kronik bir aşırı yemek yiyen biriydi ve bu aşırı yemek tüketimi kısa sürede bir yemek bağımlılığına yol açıyordu. Angus 27 yaşına geldiğinde kilosu şimdiye kadarki en yüksek seviyesine ulaşmıştı. 206 kiloydu yani İskoçya'daki bir erkeğin ortalama kilosunun 2,5 katı. Aşırı kilo sağlığına zarar veriyordu. Doymak bilmez iştahını bastırmak için bir şeyler yapılması gerektiği konusunda hemfikir olan doktorlarla yazışmıştı. Kendisine sunulan seçenekler bugün sahip olduğumuz kadar geniş değildi. Ameliyat açısından, seçilebilecek çok az şey vardı. Önerilen ameliyatta hastanın ince bağırsak boyutunun küçülmesini sağlanıyordu. Ancak bu ameliyatın komplikasyonları da yok değildi. Aslında, prosedürden sonra ortaya çıkan sorunlar nedeniyle artık günümüzde uygulanmıyor. Ölüm oranı o kadar yüksekti ki, 1980'lere gelindiğinde, yıllar önce ameliyatı seçen birçok kişi tekrar geri döndürme ameliyatı oldu. Bu yüzden, Angus'a kilo vermesi için oruç tutması gerektiği söylendi. Bunu evde, tek başına yapamazdı; sonuçta bir bağımlıydı. Böylece, Haziran 1965'te, bir süre oruç tutmak için kalacağı hastaneye yattı. Doktorlar ve hemşireler, Angus'un kısa bir süreliğine tüm yiyeceklerden kaçınma çabasına yardımcı oldular. Tek seferlik bir şey de olmayacaktı. Doktorlar Angus için düzenli, kısa süreli oruç tutmayı önerdiler. Tedavi planı, belki daha aşırı bir seviyede olsa da, şu anda aralıklı oruç olarak bildiğimiz şeye benziyordu. Ancak Angus'un büyük iştahı ve yemeğe olan düşkünlüğü nedeniyle doktorlar onun plana sadık kalacağı konusunda pek umutlu değillerdi. Yiyeceklerden uzak tutulması için en fazla 40 gün hastanede tutuldu. Angus, sadece bu hedefe ulaşmakla kalmayıp onu aşarak herkesi şaşırtacaktı. Uyarı: Bu yöntem kesinlikle uzmanlar tarafından önerilmemektedir. Kilo vermek isteyenler için bir uzman diyetisyene başvurmaları tavsiye edilir. 40 GÜN SONRA DA DEVAM ETTİ Angus, yememenin şaşırtıcı derecede kolay olduğunu fark etti. 40 gün boyunca tek bir yiyecek kırıntısına bile dokunmadan yoluna devam etti. Yine de Angus'un vücudunun besin eksikliğini telafi etmesi gerekiyordu. Bu yüzden, birkaç reçeteli vitamin ve maya tableti aldı ve elektrolit içti. İçecekleri maden suyu, çay ve siyah kahveyle sınırlıydı. Tüm bu içecekler aşırı düşük kaloriliydi ve bu yüzden orucunun bir parçası olarak izin veriliyordu. Bazen Angus çayına veya kahvesine küçük bir kaşık şeker koyardı, ancak şeker tüketiminin sınırı buydu. İlk 40 günlük süre dolduğunda doktorlar Angus'u eve gönderip tekrar yemek yemesine izin vermeyi planlıyorlardı. Herkesin şaşkınlığına rağmen, Angus bunu yapmak istemedi. Orucu o kadar kolay bulmuştu ki devam etmek istiyordu. Zaten biraz kilo verdiğini fark etmişti ve şimdi durmak için bir sebep görmüyordu. Sonuçta, 82 kiloluk hedefine hala çok uzaktı. Bu yüzden Angus taburcu olduğunda, oruç evde devam etti. Yemeklere direnmek için balık ve patates kızartması dükkanındaki işini bırakmak zorunda kaldı. Hastanedeki randevularına hala katılıyordu, ancak Angus çoğunlukla evde kaldı ve orucunu yardımsız sürdürdü. Doktorlar onu düzenli olarak görmek, kalbini ve kanını kontrol etmek istiyorlardı ama bunun dışında tıbbi müdahale olmadan yemek yemeyi bırakabildi. Bundan sadece birkaç ay önce, Angus böylesine büyük bir görevi yerine getiremezdi. Hayatının ilk yirmi yılında, Angus için yiyecek sürekli bir şeydi. Şimdi, yiyecek olmadan mutlu bir şekilde yaşıyordu. Hiçbir yiyecek tüketmediği için Angus'un tuvalet alışkanlıkları da büyük ölçüde değişti. Tuvalete sadece 40 günde bir gitmesi gerekiyordu, bu da yılda yaklaşık dokuz veya on kez demek. Uzun bir oruç olarak başlayan şey kısa sürede 'açlık diyeti' olarak bilinmeye başlandı. Bu diyet, kişinin hayatta kalması için gereken temel ihtiyacının altında kalori alımını sürekli olarak kısıtlar ve tek amacı hızla kilo vermektir. Kilo vermenin güvenli veya sağlıklı bir yolu olarak görülmüyordu ve hâlâ da görülmüyor, ancak Angus ideal kilosuna ulaşana kadar yemekten uzak durmaya kararlıydı. Aylar geçtikçe doktorlar sadece orucun hiçbir olumsuz etkisinin olmamasına değil, aynı zamanda Angus'un ne kadar kilo verdiğine de şaşırdılar. Günlük yaklaşık bir kilo veriyordu ve her hastane ziyaretinde tartıdaki sayı daha da düşüyordu. Kilosunun hızla düştüğünü görme hissiyle beslenen Angus'un yeme isteği sanki buharlaşmıştı. Ancak oruç sonsuza kadar süremezdi. Bir yıldan biraz fazla bir süre boyunca yemek yememesinden sonra Angus 82 kiloya ulaşmak üzereydi. 382 GÜN SONRA TEKRAR YEMEK YEMEK Angus için bir yıllık oruç çoğunlukla kolaydı. Elbette, sosyalleşme biçimini değiştirmişti ve babası için çalışmayı bırakması gerektiği anlamına geliyordu, ancak çoğunlukla zorluk çekmemişti. 11 Temmuz 1966'da Angus sonunda 82 kiloya ulaştı. Hayatının çoğunda ve yetişkin hayatının tamamında aşırı kilolu olduktan sonra, bu onun için inanılmaz bir dönüm noktasıydı. Bu, hayatına yemeği yeniden sokması gerektiği anlamına geliyordu. Angus'un ilk oruç sonrası yemeği için büyük bir ziyafet planladığını hayal edebilirsiniz. Ancak, oruçtan sonra büyük bir öğün yemek sindirim sistemini zorlayabilir, bu yüzden hafif bir şey seçti: üstünde haşlanmış yumurta olan ekmek ve tereyağı. 382 gün boyunca ağzına yiyecek girmedikten sonra, bu küçük öğün Angus'u tok hissettirdi. Bu, Angus'un sadece bir yıl önce tüketmeye alışkın olduğu kalori dolu öğünlerle çarpıcı bir tezat oluşturuyor. Basın, Angus'un 'tamamen keyif aldığını' söylediği ilk öğününü belgelemek için oradaydı. Bir yıl boyunca hiçbir şey yemeyen Angus, 127 kilo vermiş ve neredeyse tanınmayacak hale gelmişti. Yüzü ve vücudu çok daha inceydi ve 382 gün önce giydiği kıyafetler artık içine iki tane sığabiliyordu. Büyük beden pantolonunun içinde durarak fotoğraf çektirdi ve ne kadar kilo verdiğini gösterdi. Peki bu kadar uç noktada kilo verme yönteminin uzun vadeli etkileri nelerdi? ORUCUN SONRASI Tahmin edebileceğiniz gibi, Angus Barbieri'nin iyi belgelenmiş orucu bolca şüpheyle karşılandı. Bazı insanlar bir insanın bir yıldan fazla yiyeceksiz yaşayabileceğine inanmayı reddetti. Bazıları ise orucun uzun vadede yaratacağı olumsuz etkilerin, kilo vermenin yaratacağı olumlu etkilerden daha fazla olacağını ileri sürdü. Hatta bazı doktorlar orucun faydaları konusunda şüpheciydi. Bu yüzden, Dundee Üniversitesi'ndeki doktorlar Angus'u bir yıllık yiyecekten uzak durma sürecini tamamladıktan sonra incelediler. İlginç bir şekilde, bildirilecek 'hiçbir olumsuz etki' olmadığını buldular. Bugün, Angus'un inanılmaz mücadelesinden neredeyse 60 yıl sonra, yiyeceksiz geçirdiği yıl şimdiye kadarki en uzun oruç olmaya devam ediyor. Başarısı 1971 Guinness Rekorlar Kitabı'na dahil edildi. Angus'un orucunu tamamlamasından altı yıl sonra, 1973'te Dennis Galer Goodwin adında bir adam, tam 385 gün süren inanılmaz bir açlık grevine başladı. Ancak bu dönemde zorla beslendi. Sonuç olarak, dünyanın en uzun orucu yerine dünyanın en uzun açlık grevi rekorunu kırarak Guinness Rekorlar Kitabı'na girdi. Guinness'in bu girişimleri Rekorlar Kitabı'na dahil ettiği ancak bu rekorları kırmak için kimseyi teşvik etmediği belirtiliyor. Angus, hayatına yemeği tekrar dahil ettikten sonra sağlıklı bir kiloyu korudu. 70'lerin başında kilosu 89 civarındaydı. Orucundan beri biraz kilo almış olsa da, asla aşırı yemeye geri dönmedi ve bir daha asla sağlıksız bir noktaya ulaşmadı. Angus, 1990 yılında 51 yaşında öldü. Doğal olarak, insanlar onun bir yıllık orucunun erken ölümüne yol açtığını ileri sürdüler, ancak bu teori hiçbir zaman kanıtlanamadı.