Cem Yılmaz, senaryo aşamasındaki 'Arif ile 216' filminin bir çizimini sosyal medyada paylaştı ve altına da 'Beni heyecanlandıran müthiş bir film olma yolunda ilerliyor.
İlk çizimler ulaştı' diye yazdı.
İzleyici, Yılmaz gibi müthiş bir yetenekten hep daha fazlasını bekledi. Cem Yılmaz çok uğraşıyor, popüler ile sanatı aynı potada eritmek gibi güzel gayeleri var. Diğerleri gibi tatil köyüne kapanıp film çekmiyor ama kendisinden beklenen o zirve filmi bir türlü çekemedi.
Belki de sorun; Şener Şen'in belirttiği gibi, Cem Yılmaz'ın senaryo yazarken yaşadığı o müthiş heyecanı sinemanın matematiğine uyduramaması...
Şen şöyle demişti:
"Cem'in zekasında bir adamın, isterse sinemanın şifrelerini de çözeceğine inanıyorum ama kendisini o kadar coşkuyla ve heyecanla kaptırıyor ki, bunun sahnede olduğu gibi seyirciye geçeceğini zannediyor. Halbuki senaryo, daha matematik işi. Ama o, sinemada belki de bunu kabul etmek istemiyor." Elbette derdim, senaryo aşamasındaki bir filmi eleştirmek değil ama Yılmaz'ın hem sinemanın matematiğini çözmesi, hem de 'Arif' karakterinden kurtulması gerektiğine inanıyorum. O farkında değil ama hep aynı adamı, yani 'Arif'i oynuyor. Rol aldığı reklam filmlerinde bile 'Arif'in izlerini görmek mümkün. Bu da artık izleyiciyi sıkıyor.
Size şunu sorayım: Cem Yılmaz filmlerinde, 'Komutan Logar' ve 'Erşan Kuneri' gibi fazla karikatürize karakterlere mi, yoksa 'Arif'e mi daha çok gülüyorsunuz? Örneğin ben; 'Arif'e hiç ısınamadım ve onu izlerken hep yoruldum.
Nacizane önerim; Yılmaz'ın 'Turist Ömer'e atıfta bulunduğu, zaman zaman anlatıcı rolü üstlenen, çok konuşan ama az espri çıkaran 'Arif'i değil, yan rollerde canlandırdığı daha karikatürize tipleri öne çıkarması.