"Çocuklar kitap okumuyor," diye yakınan bir toplum olduk. Tabii büyüklerimizin ne kadar kitap okuduğu da tartışılır ama çocukları eğitme şansımızın olduğu umuduyla onlardan ve kitaplardan bahsedelim biraz. Umuduyla diyorum, çünkü yıllardır arkadaşlarının doğum günleri için kitap aldığımı gören oğlumun ve hediyeyi alan arkadaşlarının gözlerindeki hayal kırıklığını izliyorum. Aynı yaşlarda aldığım her armağan kitaptan sonraki sevincimi hatırlayıp, biraz yüreğim burulsa da umutluyum. Eğer doğru kitapları, doğru zamanları seçersek çocuklar kitap okumanın zevkini ve zenginliğini yeniden keşfedebilirler. Onlar erişkin oldukları zaman, biz de okuyan bir toplum haline gelebiliriz. "Kitap en iyi arkadaştır," yazardı birçok yerde. Peki ne değişti? Arkadaş kavramı mı? Kitaplar mı? Yoksa çocuklar mı? Galiba hepsi birden. Çağımızda değişen o kadar çok şey var ki; bilgisayar, televizyon, VCD, DVD hatta cep telefonu. Bunların hepsi zaman alan buluşlar. Peki nasıl ayıracağız, çocuklarımızı zararlı ve gereksizden uzaklaştırıp, yararlı ve gerekliye nasıl yönlendireceğiz? Yıllardır değişmeyen bir soru ve yanıt var. "Boş zamanlarınızda ne yaparsınız?" "Kitap okurum." Okuyan da okumayan da aynı yanıtı verir. Oysa kitap okunan zaman 'boş' zaman mıdır? En azından olmamalıdır. Önemli olan bunu çocuklara anlatmak, onları kitaplarla tanıştırmak, kitabın eğlenceli olduğunu gösterebilmek ve doğru kitapları seçmelerini sağlayabilecek eğitimi vermektir.