Biliyorsunuz, pazar günü, "Devletin polisi gazetecinin uşağı mıdır?" başlığı ile bir yazı kaleme aldım. Ve söz konusu yazıda PKK tarafından ölümle tehdit edilen gazetemizin özel istihbarat müdürü Abdurrahman Şimşek'in valilikten koruma talebine olumlu yanıt verilmediğinden hareketle uzunca bir zamandan beri canımı sıkan bu meseleye sert bir dalış yaptım. Bazı gazetecilerin kendine tahsisi edilen polisleri özel işleri için kullandıklarını ve bunun bayağı da yaygın olduğunu söyledim. Yığınla mesaj ve telefon aldım söz konusu yazımdan dolayı. Çoğu olumluydu. Ama sağ olsun birkaç okurum yazımın son paragrafında yer alan cümlelerin, "Bakın siz benim arkadaşıma koruma vermezseniz ben de sizi rezil ederim!" manasına geldiğini söyleyerek uyarmışlar beni.
Bir daha okudum yazıyı. Yazarken yüreğimden öyle bir şey geçmediği için şahsen ben o sonuca varamadım ama yine de okurlarımın uyarısını dikkate almak istedim.
Bakın. Abdurrahman'a koruma verilip verilmemesi inanın çok umurumda değil. Ama ortada bir haksızlık var!
Ben yetkililere dedim ki; "Adam PKK tarafından resmen tehdit ediliyor ve bunu belgeleri ile ortaya koyuyor sen ona koruma vermiyorsun. Gidiyorsun, geliri Abdurrahman'ın aldığı gelirin 10 katı olan, popo üstü gazetecilikten başka bi halt bilmeyen bazı adamlara sırf adları, makamları, mevkileri, adamları var diye devletin polisini emrine amade ediyorsun!"
Ben diyorum ki yani; "Gazetecilere koruma uygulamaları ile ilgili derhal bir düzenlemeye gidilmeli!"
Allahaşkınıza söyleyin! Geliri ayda 50 bin liraya yakın ve hatta üzerinde olan bir gazetecinin ya da televizyoncunun devletin polisinin filan korumasına ihtiyacı mı olur?
Çok tırsıyorsa mesela İstinye Park'ta alışveriş yaparken, ya da Papermoon'da oturup löpürdedirken birilerinin gelip kendisine sataşmasından, yüzüne tükürmesinden ya da üzerine atlamasından... O zaman versin gelirinin yüzde onunu profesyonel bir şirkete, kendisine koruma zinciri kurdurtsun!
Yanlış mıyım?