Sezon başında yaptığım Galatasaray analizinin kısa özeti şöyleydi: "Frank Rijkaard'ın oyun modeli sahanın bütününün kullanıldığı, fazla ve çabuk pas trafiğine dayalı 4-3-3 sistemi. Bu düzende defansın ortası ve tek ön libero, organizasyonda çok önemlidir. Servet, Gökhan Zan, Emre Aşık ve Emre Güngör'ün oyunu başlatma özellikleri yeterli değil. Ayrıca orta sahalardan Ayhan, Barış, Mehmet Topal ve Mustafa Sarp'ın yapıları tek ön liberoya uygun değil. Sadece Linderoth'un yapısı uygun, ama o da sakat ve durumu soru işareti. Rijkaard'ın bunları göz önüne alarak bir planlama yapması gerek. Ayrıca başarı için mutlaka kafasında inandığı modelde körü körüne ısrarcı olmamalıdır."

ASIL SINAVI GALATASARAY
Bu eleştirilerimden sonra Rijkaard ilk yapılması gereken doğru değişikliğe gitti. Tek ön liberolu 4-3-3'ten vazgeçip 4-2-3-1'e döndü. Bu şekilde kafasında inandığı 4-3-3 düzeninden mutlak ortaya çıkacak ciddi arızayı erkenden engellemiş oldu. Rijkaard'ın kariyeri ve Galatasaray'ın sezona iyi başlaması, arkasında büyük bir güç oluşturarak ilerisi için fazlasıyla umut verdi.
Her zaman vurgularım benim için en iyi antrenör elindeki malzemeyi en iyi kullanandır. Del Bosque Real Madrid'i Şampiyonlar Ligi ve La Liga şampiyonu yaptı. Ama Beşiktaş'ta başarısız oldu. Aragones İspanya'yı Avrupa şampiyonu yaptı, Fenerbahçe'de başarısız oldu.
Buna karşılık Fatih Terim Galatasaray'ı 4 sene şampiyon yaptı, sonunda UEFA Kupası'nı kazandırdı. Otto Rehhagel Yunanistan Milli Takımı'nı yapısına en uygun oyun modelini oturtarak Avrupa şampiyonu yaptı. Rijkaard'ın Barcelona'daki başarısı çok önemli değil. Ama Galatasaray'ı çok iyi bir takım yaparsa, o zaman büyük bir hoca olduğunu gösterecek.