Fenerbahçe deplasmanda aldığı iki farklı galibiyetle UEFA Avrupa Ligi'ne katılmayı garanti altına aldı. Karşılaşma başladıktan kısa süre sonra oyunun genel görüntüsü belli oldu. Sion çok kolay top kaybeden, hücuma çıkmakta zorlanan, disiplinli alan savunmasıyla kendine bir şans arayan takım kimliğindeydi. Oyunun kontrolü tamamen 45 dakika boyunca F.Bahçe'nin elindeydi. Aynı zamanda devre boyunca rakip hücumda hiç F.Bahçe'yi tehdit edemiyordu. Buna rağmen pozisyon sıkıntısı yaşandı. Kaliteli bir oyuncu olan Santos çok az sahne alıyor. Ayrıca Roberto Carlos ile ofansif bütünleşmeleri de göze çarpmadı. Cristian 50 metrekare içinde oynuyor. Emre diri ve oyunun içinde hep var. Güiza ise sanki geçen seneki kötü görüntüsünden belki bir gömlek daha iyi. Kazım da alışılmış biçimde güçlü ve hırslı olmasına rağmen son hareketlerde yanlışlar içinde. Böyle bir tabloda F.Bahçe üretkenlik sıkıntısı çekip, devrenin son dakikasında golü buldu.

DENİZ'E ÜZÜLDÜM
İkinci yarıda F.Bahçe'de tam bir rehavet vardı. Çünkü ilk devrede rakibin zayıflığı görülmüş, oyuna sürekli hükmedilmiş, skor avantajı da yakalanmıştı. Bu rehavet girilen gol pozisyonlarının da harcanmasına neden olurken, ilk yarının aksine Sion'a da 3-4 pozisyon şansı tanıdı. Bu devrede Daum iki oyuncu değişikliğine daha gitti. Semih oynamaya hasret kalmıştı. Bu şartlar içinde girdiği pozisyonda bir futbolcu genelde kaleye vurmayı tercih eder. Ama Semih iki arkadaşına birden "Hanginiz atarsanız" diye yaptığı asistle yalnız bir golcü değil, futbolu bilen bir santrfor olduğunu da bir kere daha kanıtladı.
Bu sonuç F.Bahçe'yi Avrupa Ligi gruplarına taşımayı garantiledi. Daum için de değiştirdiği oyuncular ve maçın gidişatıyla, genel görüntüsüyle iyi bir tecrübe oldu.
Bu arada ilk 11'de oynayan Deniz'in sakatlığına çok üzüldüm. İyi niyetli, profesyonel bir futbolcu. Ama ne yazık ki gerçekten şanssız. Şans da hayatta çok önemli.