Kızılay Maden Suyu ve Sodası ile tanışmam, 50'li yıllardadır. Paşadayımların Kızılay civarında bir evleri vardı. Kızılay semti adını, ayni zamanda meydana da adını veren Kızılay binasından alırdı. Bir park içinde, ilk Cumhuriyet binalarından biriydi, resmini okul kitaplarında görüp tanıdığım bina..
Bu bahçenin içinde bir büfe vardı. Kızılay Maden Suyu ve Sodası Büfesi.. Soda almaya bayılırdım. 5 kuruş verir, istediğim meyveyi söylerdim. O meyvenin özünü bardağın içine koyar, üzerine sodayı fışkırtırdı. Olurdu meyveli gazoz..
Çocukluk anılarımda öyle yer tutmuş ki, unutamam.
Ben bildim bileli "Kızılay Maden Suyu ve Sodası"ydı adı. Pazarlayabilsek, bugün dünya, Perrier, Pelegrino, Evian kadar, hatta fazla Kızılay Sodası içerdi. Beceremedik.
Şimdi etiketi için kıyamet kopuyor.
Efendim "Türk Kızılay" yazıyormuş da "Türk"ü kaldırmışlar.. Valla ben "Türk Kızılay Maden Suyu" diye bir marka hatırlamıyorum.
Yani Türk adı, o etikete ne zaman, niye konmuş bilmem. Ama kalkması da, kaldırılmanın eleştirilmesi de, belli ki bir niyete bağlı, belli..
Benim sözüm eleştirenlere..
Kızılay Meydanı'na ve semtine adını veren, o Cumhuriyet'in ilk binalarından biri olması dolayısı ile SİT ve simge olan, Kızılay binasını, rant peşindeki bir belediye başkanı yerine gökdelen yapmak için yıkarken, Ankaralıların buluşma yeri Kızılay Meydanı'nı, köstebek yuvası gibi oyarak, yürünmez hale getirirken niye bu gürültüyü koparmadınız?.
O bina da, o park da, o soda büfesi de yok artık Kızılay'da..
Kızılay'da "Kızılay" yok.. Cumhuriyet yok..
Ne var?.
"Gençler toplanmasın" diye nöbet bekleyen Tomalar!..