Hafta sonu belki de ben fazla ekranla meşguldüm.. Artık iyice on para etmez tenis.. Tek maçı bile keyif vermeyen Amerika Açık bir yanda.. Ondan daha da felaket Avrupa Basketbol Şampiyonası öte yanda..
Gazetelere fazla dikkatli bakamamış olabilirim.. Baktıklarımda, okunacak yazılar ve bakılacak resimler o kadar azdı ki, yığınla eklerine rağmen..
M. Ali Ağabey (Kışlalı), 1957'de minnacık yerel Ankara gazetesi Yeni Gün'de işe başladığımızda New York Times'ın başlığının yanında yazan yazıyı hepimizin masasına yapıştırmıştı..
"All the news, thats fit to print."
"Bütün haberler basılmaya layıktır." 1981'de Erkekçe'yi çıkarmaya başladığımızda, sloganımızı koyduk. "Bütün yazılar okunmaya, bütün resimler basılmaya layıktır.."
Dergi 150 bin sattı..
Önümde dağlar gibi yığılan cumartesi ve pazar gazetelerinde önce Ayşe Özyılmazel'e bayıldım. Sevgili Ayşe krizleri atlattı, yeniden forma giriyor hızla..
Yazıları eski keyfine ulaştı. Bir Fulya Terim yazmış pazar günü..
Hürriyet Pazar'ın 6-7 Eylül'ün 58'inci yılı dolayısıyla hazırladığı iki sayfa harikaydı. "58 yılda yitirdiğimiz 58 şey" başlığının altını, 58 seçilmiş insandan alınmış anılar ve görüşler doldurmuştu.
Hepsi çarpıcı şeyler söylemişlerdi.
Yılmaz Karakoyunlu ağabeyim ve Baskın Oran kardeşimle.. (Akrabalığımız Mülkiye'den gelir..) 59'uncu kaybımızı ben söylemek isterim..
Rumlar, Ermeniler ve Yahudileri kaçırdık ve yolladıktan sonraki en büyük kaybımızı..
İstanbul'u kaybettik dostlarım..
Sabah Pazar'da Didem Seymen'in yazısını iki kez okudum. 15 yaşından 21'ine dek diyalizle yaşayan ve evindeki makineye "Sevgilim" diyen Didem, böbrek nakliyle eksiksiz yaşama dönüp gazeteciliğe başlayınca, geçen hafta bir böbrek nakli ameliyatına girmiş.. Duygularını düşünebiliyor musunuz?. O duygusallık enfes bir yazı çıkarmış ortaya..
"Sahnedeki güzel kemancı kız"ı keşfeden bunca magazin eki değil de Cumhuriyet Pazar.. Borusan Filarmoni kemancısı Melisa Uzunarslan gerçekten bir artist kadar çarpıcı.. Ali Deniz Uslu'nun söyleşisi daha da güzel..
Bizim paparazziler ikoncanları başka yerlerde de arayıp fark yaratmayı bir öğrenebilseler, her gün ayni fotoğraflara bakmaktan "Öğğ" demeyiz..