Ben onu Edvard olarak tanıdım.. Edvard olarak yazdım.. Çok yakın arkadaş olduk.. Hep "Edvard" dedim.. Çevremizdekiler de öyle dediler.. Ölüm ilanında "Yetvart" diye okudum adını.. Niye böyle bir değişikliği uygun bulmuş, tahmin ediyorum..
Milli Biniciydi.. 117 kez giydi, ayyıldızlı formayı.. M. Ali Ağabey, bizi spor yazarlığına başlattığında "Her sporu bileceksiniz" demiş, ikinci gün "Konkurhipiklere git yaz" demişti.. "O ne" demiştim..
Binicilik sporuyla öyle tanıştım.. Çok da sevdim.. Sonra İstanbul gazeteleri de yazmaya başladı Biniciliği.. Harika süvarilerimiz vardı o zaman.. Salih Koç, Eyüp Öncü, Nail Gönenli başta..
Nejat Bey, (Eczacıbaşı) İnönü Stadı'nda uluslararası yarışma organize etmiş, dünya şampiyonu Fransız Dariola gelmişti, bizimkilerle yarışmaya.. 30 bin kişi vardı, tribünlerde.. Ne günlerdi..
Edvard, o yıllarda sayısı çok az sivil binicilerimizden biri olarak ortaya çıktı. Binicilik at ve bakımı açısından pahalıydı çünkü..
Ben, İstanbul'a taşındım. Alp (Yalman) Galatasaray'a binicilik şubesi kurdu. Koyu Fenerli Mustafa Koç, Galatasaray'da yarışırdı, Ayazağa'da.. Hemen her gün giderdim Alp'le, Atlıspor'a.. Edvard'la dostluğumuz orda başladı.. Çok iyi biniciydi.. Milli takımın aslarından olmuştu.. Balkan Şampiyonası için Sofya'ya gittiklerinde, genç binicilerden biri, hizmet eden garsonu çirkin şekilde azarlayınca "Binicilik şövalye sporudur. Türk binicisi böyle davranmaz" diye bağırarak sofrayı terk ettiği efsane gibi anlatılırdı.
Sonra Ankara'dan yakın arkadaşım Çağla (Kurtuluş) ile evlenince, iyice arkadaş olduk. İki gecede bir onlara giderdik nerdeyse.. Nasıl neşe, nasıl keyif adamıydı..
Zaman..
Edvard, Çağla ayrıldılar. Galatasaray, Alp'e inat binicilik şubesini sıfırladı.. Yollarımız kesişmez oldu..
Dün ilanı gördüm..
"Bay Yetvart Sarıçoban (1934- 2012/ Milli Binici)"
Hepsi o kadar!..