Yani inanmak mümkün mü?..
İnsanlığın bu kadar öldüğüne inanmak mümkün mü?.. Bir baba.. Oğlunu kaybetmiş. Hem de ne feci kaybetmiş.. Gözleri önünde, "Yapma oğlum" çığlıkları arasında kendisini beşinci kattan atarak.. Adına "Sosyal medya" dediğimiz, dünyanın en asosyal, en rezil medyası, anında nefret kusuyor.. Acıların en büyüğünü yaşayan babaya duyduğu nefreti, saniyesinde dünyaya yayıyor, bu ortamı kullanarak..
Belki nefret ettiği falan da yok.. Belki tam bir mastürbatör narsist.. Böyle insanlık dışı bir mesaj yazdığı zaman sözünün edileceğini, ertesi günkü gazetelerin alıntı yapacağını biliyor. Sırf o mastürbasyon, o rezil kendini tatmin için, bir insanın en büyük acısını "Küfür" konusu yapabiliyor.
Adam insan değil.. Onlar için "Hayvan", onlar için "O.. Çocukları" dedim, utanırlar mı acaba diye.. İşte onlardan biri, insanlar insan gibi sıralardan ağır ağır giderken, yanına dişisini de almış, Emniyet Şeridine dalıyor.. Yaşlı bir adam uyarıyor.. Vay sen misin uyaran?. Yanındaki dişiye hava atacak ya.. Fırlıyor arabadan. İhtiyarı da indiriyor ve dövüyor. Yaşlı adamın kan revan içinde fotoğrafını gördüm gazetede.. Dişisine hava atan "Kahraman" kaçıp gidiyor..
Adamın hallerini televizyonda, resmini gazetelerde gördünüz mü?. Takımını galip duruma getiren harika bir gol atmış.. Arkadaşlarıyla sevinip, coşacak..
Ne gezer.. Öfke ile saldıracak yer arıyor.. Gol mol umurunda da değil. Amacı nefret ettiklerine mesaj yollamak.. Attığı her gol, kişisel öfke ve nefretini kusma aracı o kadar.. Kulübedeki arkadaşlarını bir dövmediği kalıyor.. Bu adam kaptan.. Bu adam lider.. Öyle.. Hep öyle.. Öfke kontrolü için doktora ihtiyacı var. Onu bile bile, takımın başına lider yapıyorlar.. Çünkü onu seçenler de ayni hastalıkla malul.. Öfke!..

***
Bu ülkeyi, bu cennet ülkeyi, bir öfkeler ve nefretler mekanına çevirdik el birliğiyle.. Her ama her konu, her ortam kullanılıyor, "Ötekiler" ilan etmek, ötekilere öfke ve nefret kusmak için..
Sonuç.. Amipler gibi bölünüyoruz.. Her alanda.. Her konuda bölünüyoruz. Bölünmek için bahane arıyoruz..
Bir Terbiye özürlü adam çıkıyor.. Spor sözlüklerine "Düşman" lafını ekliyor. Ya ondansın, ya düşman.. Dostluk, kardeşlik amaçlı spor, bölücü oluyor, hızla.. İnsanlar hiç tanımadıkları kişilerden, sırf başka takım tutuyor diye nefret ediyorlar..
Spor bölerse, gerisini hesaplayın.. Din bölüyor. Din geniş. Mezhep bölüyor.. Geçiniz, tarikat bölüyor.. Kan bölüyor.. Irk değil. Kanı biraz değişik.. Ayni kökten ama biri biraz farklı. Al sana.. Aşiret bölüyor.. Bölge bölüyor.. Coğrafi bölgeler.. Siyaset, haydi haydi bölüyor.. Ayni partiden olanlar "Hizip" diye bölünüyor. Vatanseverlik bölüyor yahu.. Vatanı nasıl seveceğimiz konusunda öfke, nefret kusan düşmanlar oluyoruz.
Başka fikir, düşman demek çünkü.. Başka taraf, hain, alçak..
Bir ben var. Benden olanlar var. Bir de "Ötekiler!.." Benden değilsen ötekisin!..
Bölünmek için her gün bin sebep de buluyoruz.. Ama yetmiyor.. Bugünün akan kanları yetmiyor. Geçmişin yaralarını da kaşıyıp iyice kanatıyoruz ki, öfkeler, nefretler, bölünmeler iyice uçurumlaşsın..
Bölecek sebebi buldun mu, ötesi kolay.. Birileri o bölünen gurubun başına geçiyor, ötekilere başlıyor kusmaya.. Öfke kusuyor.. Küfür kusuyor. Nefret kusuyor..
Sanal medya bu kusmaları anında ekleyerek yayar, yangına körükle giderken esas medya farklı değil.. Çünkü öfke, nefret, kavga yaratırlarsa tiraj, reyting var..
Televizyonlarda, önceden senaryosu yazılmış, öfke sahneleri canlı yayın gibi sahneye konuyor hatta, seyredenler de nefret etsinler, öfke duysunlar diye..
"Bir ipte bir sürü cambaz..
Kavgabaz..
Öfkebaz..
Nefretbaz..
İp niye kopmaz!.."
Kopar dostlar kopar!. Çok da zaman kalmadı!.
Umut yok mu?.
Var!. Bir kişi var bildiğim, umudu yeşertecek.. Bir kişi var, barış çiçeklerini hızla açtıracak tohumu ekecek.. Bir kişi var, umutları "Gerçek" yapacak..
Hayır, elimde fener aramıyorum, Diyojen gibi..
Karşımda duruyor!..