Yavuz Donat, "Hangi beste hangi hastalığa şifadır" diye yazdı, Yaşar Öncan kaynaklı, geçen hafta sonu..
"Güller arasında seni bensiz gören olmuş" kalbe iyi gelirmiş mesela..
"Bir rüzgardır gelir geçer sanmıştım" nerdeyse tüm organlara.. "Baharı yok gönlümün" kadın hastalıklarına.. "Sandal" ağrı kesici, spazm çözücü..
"Güzel bir göz beni attı bu derin sevdaya" hele öğleden sonra dinlenirse, kalça ve bacak ağrılarına birebirmiş..
Tecrübe ile sabit, ben yaşadım, bilirim.
Hani, tam 365 gün hastanede geçirdiğim, 1973 var ya..
Bir böbrek gitmiş. Mide beş defa kanamış.. Kalın bağırsağın yarım metresi alınmış, üstüne üstlük bir de sarılığa yakalanmışım.. 1.80 boyla, düşmüşüm 39 kiloya.. Gülhane hastanesinde üzerimdeki çarşafı bile kabartmayan, yatağı boş gösteren bir vücutla yatıyorum. Gücüm sadece baş ucumda duran radyoya dokunmaya yetiyor. Televizyon falan yok, tek vakit geçirme şansı radyo.. O da bir tek TRT!..
Açıyorum radyoyu.. O günlerde nasıl moda.. Her dokunduğumda o şarkı çıkıyor karşıma..
Yaşama ihtimalim pek yoktu ama o şarkıyı dinleye dinleye iyileştim. Sıkı durun şarkı geliyor..
"Bir ihtimal daha var. O da ölmek mi dersin?."
(Şaka ettiğimi falan sanmayın. Bire bir yaşanmıştır.)