Hayır.. Hayır.. Hayır.. Berlin Kaplanı kesinlikle komedi falan değil.. Bir dram.. Hem de müthiş bir dram.. Benim sevgili uzman ve "Aydın" eleştirmenlerimin hemen hiç birinin bunun farkında olmayışlarına şaştım.
Ata komedyen diye hepsinin bu filme komedi diye gittikleri ve kahkahalarla gülemedikleri için, hayal kırıklığına uğradıkları satır aralarından seziliyor.
Bu filmde kahkahalar atamadılar. Çünkü Berlin Kaplanı, hem de çok yoğun bir dram..
Eski bir boks şampiyonunun geçmiş yaşına rağmen ayakta kalma mücadelesi.. Dram..
Almanya'da ikinci sınıf vatandaş "Türk" muamelesi görme.. Dram..
Türkiye'de "Alamancı" diye küçümsenme.. Dram..
..Ve yalnızlık.. Yapa yalnızlık.. Orda da, burda da bir üç kağıtçılar dünyasında, saf ve tertemiz kalbi ile yapayalnız bir adamın sonunda bir küçük çocuk ve bir genç kadında sevgiyi keşfetmesi.. En koyu dram..
Buram buram bir dram Berlin Kaplanı.. Ve de enfes..
Bakın Çağan Irmak'ın, milletin göz yaşlarını seller gibi akıttığı filmlerinde boğazımın düğümlendiğini dahi hissetmedim. Yutkunmadım bile..
Ama Berlin Kaplanı'nda yanaklarım defalarca ıslandı..
Hele, antrenörüne "Ben şimdiye kadar niye hep yeniliyormuşum, sonunda anladım. Çünkü uğrunda dövüşecek hiçbir şeyim yoktu" derken..
Yalnızlığın bundan daha iyi ifade edildiğini duydunuz mu hiç?.
Uğrunda dövüşecek bir şeyi olmamak..
Tabii, ara ara gülüyorsunuz.. Ne kadar acı olursa olsun, güldürür de hayat..
Ata Demirer harika oynamış.. Olağanüstü bir taklit yeteneği, onu istediği kılığa kolayca sokuyor.. Eyyvah Eyvah'ta harika bir muhacirdi. Bu defa daha da harika bir Alamancı olmuş..
Her filminde bambaşka bir tip, bambaşka bir hava, bambaşka bir gelişme var..
Oyunculuk, gerçek oyunculuk da bu zaten!..
Ama asıl başarısı yüreğinde Ata'nın.. Evyyah Eyvah ile yakaladığı tiple, komediye meraklı ülkemizde, bankaya tonla para koyma imkanı elde etmişken, bambaşka bir iş yapma riskini göze alması "Ben para kazanmayı değil, sinemayı seviyorum" demesi asıl alkışa layık yanı.. Ona bu yolda destek olan, BKM'yi de (Beşiktaş Kültür Merkezi) kutlamak gerek.
Filmin diğer oyuncularını da beğendim.. Özellikle de küçük Mert Adan.. Ata'nın yalnızlığını gideren yeğeninde çok çok iyi Mert.. Antrenöründe Tarık Ünlüoğlu'nun tiplemesi alkışa layık.. Beni asıl mutlu eden Necati Bilgiç oldu.
Yıllar yıllar önce, Haldun Dormen, o zaman hemen her yıl yarattığı müzikal şovlardan birine, bir komedi ikilisi yerleştirmişti. Uğur ve Necati.. İkili dağılınca, Uğur gitti, Uğur Yücel oldu.. Necati Bilgiç ise, sinema ve televizyonlarda ikincil rollerde nerdeyse kayboldu.. Berlin Kaplanı, Necati Bilgiç'in yeniden doğuşu olabilir. Ata'nın üç kağıtçı kayın biraderinde harika..
Berlin Kaplanı, görülmesi gereken bir Türk filmi..
