İki gündür arabamın müzik setinde bir CD dönüyor.. Daha doğrusu bir CD'nin bir şarkısı..
"Ankara'nın taşına bak
Gözlerimin yaşına bak
Uyan, uyan
Gazi Kemal
Şu feleğin işine bak!.."
Özdemir Erdoğan dört şarkılık bir mini albüm yapmış.. Öbür üç şarkıdan haberim yok. Onlara geçemedim ki.. Ankara'nın Taşı'nı öyle yanık, öyle yüreklere akarak söylüyor ki.. Neler neler hatırlıyorum..
Ruhi Su, sazını eline alıp söylerdi bu türküyü.. Uğur Mumcu, nasıl bayılırdı, nasıl eşlik ederdi..
Ama en unutamadığım 19 Mayıs 1997'de Zülfü Livaneli'nin şimdi artık olmayan Ankara Hipodromu'ndaki konserinde, dört sene evvel kalleşçe öldürülen Uğur Mumcu anısına okuduğuydu..
Beş yüz bin kişilik koro eşliğinde.. Beş yüz bin insan, bir ağızdan..
Türkiye Türkiye olalı, böyle bir konser yaşamadı.. Hiçbir türkü de bugüne dek böyle söylenmedi..
Özdemir Erdoğan muhteşem yorumluyor..
Alın, takın setinize.. Birlikte söyleyin..