Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, bayramın birinci günü, Sıtkı Usta'nın eşini ve kızlarını telefonla arayıp baş sağlığı dilemiş. Hoş bir jest.. Ama teşekkürüm ona değil. Bu tür jestler, hele siyasal âlemde olağandır. Kişiye puan kazandırır.
Benim teşekkürümün sebebi çok başka..
Başbakan, Kütahya valisini ve belediye başkanını da aramış ve Kütahya'da bir Sıtkı Usta müzesinin bir an önce açılması için emir vermiş.. Hemen o gün. Daha cenaze kalkmadan..
İşte teşekkürüm buna.. Yürekten, hem de nasıl yürekten..
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Teşkilatı, UNESCO ölmekte olan Sıtkı Usta'yı "Türkiye'nin Yaşayan Kültür Hazinesi" ilan eder ve ödül verirken, yoğun (!) işlerinden dolayı törene katılamayan bir Kültür Bakanımızı yakından bilirken, Başbakanın hem de bu kadar hızlı ve bu kadar yürekten saygılı, kadirbilir olması alkışlanmaz da ne yapılır?.
Kütahya'yı ve çinisini dünyaya tanıtan Sıtkı Usta'nın Kütahya'da başına gelenler, hayatını adadığı Kütahya'da uğradığı ihanetler, bir Shakespeare trajedisine beş perde olur.
Ilıca'daki evini yıktılar. Baraj gölü kenarındaki camlı köşkünü yaktılar. "Osmanlı Çini Atölyesi" adını verdiği fırını içinde, eski Kütahya evini yerle bir etmek için çırpındılar..Tek başına uğraşıp didinip onardığı Hıdırlık Mescidi için teşekkür edeceklerine "Çinilerini çaldı" diye suçladılar. İhbarlarla savcıları peşine düşürdüler.
Hakkında 11 dava açıldı. Kütahya'nın çıkışında, yol kenarında derme çatma bir "Sıtkı Usta ve Çini" dükkânı açmıştı. Güneşin batışı ve ayın doğuşunun seyrine doyulmaz manzarasını keşfetmişti Usta.. İki de köy kahvesi masası atmıştı önüne.. Yolcu durur da, çinilere, seramiklere bakarken bir de kahve içer diye..
Önce yolu yükselttiler ki, gelen geçen dükkânı görmesin de durmasın. Sonra "Yıkma" kararı aldılar.. Aile, jandarma komutanına yalvardı "Usta ölüyor. Az bekleyin, sonra yıkarsınız" diye.. Kumandan vicdanlı adammış, kararı sümen altında bekletti.. Şimdi yıkmışlardır belki, cenaze kalktı ya..
İşte bu Sıtkı Usta için Kütahya'yı ölesiye sevmek dışında tek suçu olmayan Sıtkı Usta için "Müzesi açılsın" emri veren Başbakana teşekkür etmem de kime ederim, ben?..
Şimdi müzeyi devlet açacak.. Benim özelden de bir dileğim var.. Nafi Güral'dan.. Güral Porselen'in kurucusundan..
Beni Gürallar'la tanıştıran Sıtkı Usta.. Aldı zorla evlerine götürdü yemeğe..
"Bunlar başka Anadolu zenginlerine benzemez.. Bunlar parayı bulunca kentlerini terkedip İstanbul'a yerleşenlerden değil. Hayatları Kütahya'da devam ediyor. Öz Kütahyalı onlar.. Gürallar'a sahiplen, destek ol" diyen Sıtkı Usta..
Sıtkı Usta'nın internet adresi Güral Porselen sitesinin ana sayfasında yer alıyordu. Öyle yakındılar..
Sonra ne oldu bilmem.. Sıtkı Usta anlatmaz. Şikâyet etmez.. Bu kadar yakını, ağabeyi gibiyim.. Her şeyini anlatır, şikâyet etmez. Başına gelenleri ben duyar sorarım "Boş ver" der.. Güler.. Hep güleçti yüzü benim yanımda, içi kan ağlarken..
Araları niye açıldı, Sıtkı Usta, Nafi Güral'a niye küs gitti bilmem.. Ama Nafi Güral, Güral Porselen yaptırmalı Sıtkı Usta anıtını Kütahya'ya.. Onu bilirim..
Kütahya'ya yakışır bir çini, seramik anıt..
Önce bir yarışma açılmalı, sonra anıt dikilmeli ki, Sıtkı Usta, Kütahya ile barışsın..
Kütahya'nın yaşamda küsen iki çocuğu, hiç değilse ölümde barışsın!..