Kitabım "Kalpten Düşme" çıkalı tam bir hafta oldu.
Garip bir duygu. Hem gurur verici hem yorganın altına saklanılası. Çünkü insan kaptırmış yazarken başkalarının okuyacağını düşünmüyor.
En azından bende öyle oluyor.
Hele bünyen iltifat, övgü, güzel söz duymaya alışkın değilse daha da acayip oluyor.
Instagram'dan Twitter'dan tanımadığım okurlardan mesajlar geliyor. Kitabımın fotoğraflarını çekip yolluyorlar. Kimi plajda, kimi evinde, kimi bir kafede, kimi yolda...
Dedim ya garip bir duygu ama güzel.
Sırası gelmişken ben de "Kalpten Düşme"nin çıkmasında katkısı bulunan dostlarıma teşekkür etmek istiyorum. Öncelikle Okuyan Us Yayınevi'nin sahibi Cem Mumcu'ya, editörlerim Ömer Erte ve Kemal Kırar'a, kapak tasarımını yapan Ebru Demetgül'e, fotoğraflarımı çeken biricik Tamer Yılmaz'a...
Bilgisini ve emeğini esirgemeyen Özgür Aras'a...
Günde üç kere yazıp yazmadığımı kontrol eden arkadaşlarım Yasemin Şefik ve Murat Özalp'e...
Aşka, yalnızlığa, şarkılara, boşlukta asılı kalmalara, ümide, ümitsizliğe, öğrenmeye, reddetmeye, kabul etmeyi bilmeye, hiçbir şey bilmemeye, yollara ve B'ye...