Hayatımız tıka basa dolu mu ne, yoksa bana mı öyle geliyor. Bizim kendimizden başka her şeye yerimiz ve zamanımız var mı ne.
Sonra şikâyet ediyoruz, sığamıyoruz, yetişemiyoruz, daima bir oda fazlaya ihtiyaç duyuyoruz.
Paramızı tüketiyoruz, parayı geçtim zamanımız kayıp gidiyor elimizden, yine akşam oluyor ve biz yetemiyoruz.
O zaman biraz temizliğe ne dersiniz. İhtiyacımız olmayanları ayıklamaya ne dersiniz. Ben "Evet" diyorum.
Mesela...
1. Ayağımızı vuran o ayakkabılara... Dolabımızda yıllanan hiç giymediğimiz kıyafetlere...
2. Kullandığımız aletlerin, arabaların, telefonların bir üst modellerine...
3. Bir televizyon dizisine daha başlamaya., hatta herhangi bir diziyle vakit harcamaya...
4. Bize eklediği bir şey olmamasına rağmen bazı çok satan kitaplara...
5. 'Toplantı' adı altında sonuca varılamayan çay-kahve içmelere...
6. Negatif düşünce saçıp moralimizin ayarlarıyla oynayanlara...
7. Hakkından fazla uyumaya...
8. Mecburiyetten gidilen yemeklere, davetlere, açılışlara, düğünlere, derneklere...
9. Gençleşmek, güzelleşmek uğruna ömür tüketilen sağlık merkezlerine, yeni çıkan kozmetiklere, bilmemne terapilerine, sağını solunu bağladıkları haftada üç gün birer saatten incelttiği söylenen makinelere ve benzerlerine...
10. Esasen içimize sinmeyen, işimize yaramayan, sırf 'bende de var, ben de yaptım, ben de gittim' demek için bulaştığımız herşeye...
Tüm bunlara ihtiyacımız yok. Sürüyü takip etmeye ihtiyacımız yok. Başkaları öyle uygun görüyor diye olur olmaz eylemlerde bulunmaya da ihtiyacımız yok.
Hele yanında mutsuzluğun dibine vurduğumuz, kendimizi eleştirmekten nefes alamadığımız, doyumsuzluktan boğulduğumuz ilişkilere girmeye, onları sürdürmeye hiç ihtiyacımız yok.
Bilmem anlatabildim mi?
Bahar temizliği şekli. Hadi yani.