"Ay şekerim bu yeni nesil çok bilmiş, biz böyle miydik çıtımız çıkmazdı vallahi."
Valla şekerim ben sana gerçeği dan diye söyleyeyim istersen. Hani sevabına.
Sorun yeni nesilde değil, sende. Ufacık çocuklara "Çok bilmiş" ya da "Terbiyesiz" demek kolay ama işin gerçeği başka. Mesela biz salaktık, onlar değil.
Biz farkında değildik, onlar farkında.
Bize "Sus bakayım sen" buyurduklarında bebeklerimizi, bilyelerimizi alıp köşeye çekilirdik, onlar "Neden?" sorusunda.
Yani aslında onlar hiç de şımarık değil, onlar birer birey ve öyle muamele görmek istiyorlar. Bütün mesele bu.
O yüzden sen sen ol günümüz çocuklarına şunları söyleme.
"Sigara içmek kötüdür, sen içme, ben içiyorum ama sen içme." Yeni nesil çocuk bunu yemez. "Madem sigara çok kötü, sen de kötüsün" der.
"Hanimiş benim tatlım, aman da aman, aguuu guguuu" çekme. Yeni nesil çocuk bebek konuşmalarını sevmez çünkü kendini bebekten saymaz. Seni saygısız sayar.
"Büyüyünce anlarsın." Yeni nesil çocuk bu cümleden nefret eder. Ne demek anlamazsın! O senin cep telefonunu senden iyi kullanıyor değil mi.
"Nedenini sorma ben öyle istiyorum." Hah işte, yeni nesil çocuk en çok bu cümleden nefret eder. Ona ille de açıklama yapacaksın, yoksa iletişimi arızaya bağlarsın.
Özetle; ya onları adam yerine koyacaksın ya da sonuna kadar mağlup olacaksın. Seçim senin.