Herkes kazanırken kaybediyorsanız, ya bir şeyi yanlış yapıyor veya tahterevallinin yanlış ucundasınız... Belki ikisi de... Amerikan ekonomisinin toparlanmasıyla yayılan iyimserlik havası dünya borsalarını rekora taşırken Türkiye üzerine yapılan 17 Aralık operasyonu ile 110 milyar lira kaybediverdik.
Geçen yılın tamamında dünya borsalarının piyasa değeri 57 trilyon $'dan 68 trilyon $'a tırmandı ancak bizim borsanın 2012 başında toplam piyasa değer 315 milyar $ iken yıl sonunda el birliği(!) ile bu değeri 235 milyar $'a gerilettik. Toplamda %25'ten fazla değer kaybı...
2008'de başlayıp 2009'da ülkemizi de etkileyen küresel krizde; yerel seçimler vardı. Başbakan meydanlarda bıkmadan usanmadan "teğet geçecek" diye haykırdı, durdu. Teğet geçmekle kalmadı, küresel krizde pozitif ayrışan Türkiye ekonomisi, rekorlara imza attı.
Bu defa en güçlü ayağımıza ateş eden bir koro görüyoruz ve "elbirliğiyle" diye tanımladığım bu şer ittifakı, borsadan dövize, kredibiliteden markalarımıza saldırıyor. Halkbank infazından gördük ki başarabiliyorlar da...
Burada her adımı Başbakan ve hükümetten beklemek, bana göre en büyük gaflet olacak... Sivil toplum örgütlerimiz, ekonomi STK'larımız ve son 5 yılda katlanarak semiren özel sektörümüzden ses çıkmaması, size de ilginç gelmiyor mu?
Bana ilginç geliyor. Ülkenin kredi notunu indirmek, kuru zıplatıp faizleri tırmandırma gayretindekilere karşı çıkmak şöyle dursun, bundan kendi pozisyonuna fırsat kârı sağlama kurnazlığı gösteriyorlar.
İçeride ayağına basınca cıyak cıyak bağıranların ülke ekonomisi topyekun saldırı altında iken sessiz kalmaları bana Aliya izzetbegoviç'in efsanevi sözünü hatırlatıyor; "Ve her şey bittiğinde hatırlayacağımız tek şey; düşmanlarımızın sözleri değil, dostlarımızın suskunluğu olacaktır."
Ne dostlar ama...