Önce iyi haber: İhracatımızdaki artış sürüyor. Kötü haber ise artışın hızla yavaşladığıdır.
Dünya ticaretinin içinden geçtiği türbülans hesaba katıldığında ihracatçımızın başarısı, alkışa değer... Bir yandan korumacılık rüzgârları artarken diğer yanda durgunluğun pençesindeki müşterilerimizin durumu, yakın gelecek için ümitvar tablo sergilemiyor.
Buna rağmen ihracatçımız, krizdeki Avrupa'ya, savaşan Mısır'a mal satabiliyor. Üstelik bu ülkelerdeki siyasi ve ekonomik temmuz sıcağında rekor kırarak...
İşsizliğe, cari açığa verdiği katkı da hesaba katıldığında şu anda Türkiye'nin küresel krizde pozitif ayrışmasında en fazla söz sahibi olan ihracatçılarımızdır. Ülkemiz 60 birlik, 26 sektör ve 50 bin ihracatçıya gözü gibi bakması gereken döneme giriyor.
Zira dünyanın büyüme hızı hâlâ düşük, ABD'den olumlu veriler gelse de büyüme hâlâ yetersiz, Avrupa Birliği ise iyileşme sürecine girmedi bile... Çin'in dahi hız kestiği, ülkelerin iç talebe yöneldiği ortamda dünyaya mal satmak; her geçen ay daha zorlaşıyor.
İhracatçıya verdiğimiz 3 temel desteği güçlendirerek çeşitlemek gerekiyor. Rekabetçi kur desteğini Merkez sağladı. Finansman desteğinde daha fazla Eximbank kredisi ve düşük faizli kaynak temin edilmeli.
Kendilerini yeniden seçtirmekten öte işe yaramayan odaların da her bir üyeden topladığı yıllık en az 10 bin lirayı, ihracatçıların yurtdışı tanıtımına harcaması şart. Bütün olumsuz şartlara rağmen bu insanlar ihracatı artırabilmişse, her türlü desteği de hak ediyorlar demektir.