28 Şubat'ta "şeriat getirecekler" diye kara listeye alınanların bazıları, geçmişle yüzleşme davalarında "müdahil" olmaya hazırlanıyor. Bu listenin dışında kalanlar ve 28 Şubat'ın sivil generalleri, hesaplaşma dalgasını kendilerinden uzak tutmak adına, "intikam hırsı" söylemini kullanmaya başladı.
Fakat kara listede "yeşil sermaye" diye damgalanıp mağdur olanların çoğu "intikam hırsı" ile değil, "hak arama" saikiyle davaya müdahil olmak istiyor. Neticede çoğu batırılmış, diğerleri de iflasa sürüklenmiş ve kara listede onları tutan suçlamaların doğurduğu itibar kaybı söz konusu...
Olan biteni, demokrasinin "çocukluk hastalığına" yorup, hesap vermeyi "rövanş" duygusuna hapsetmek, bana göre üzerinde fazla düşünülmemiş bir refleks. O dönemde Anadolu Kaplanları'nı süt dökmüş kediye çevirmek için kara liste hazırlayanlar, yalnızca generaller değil, iş dünyasının 28 Şubat işbirlikçileriydi.
Eğer olaya "rövanş" gözlüğüyle bakılacaksa, 28 Şubat'ın rövanşı, 12 Eylül 2010 Referandumu ile zaten millet tarafından alınmıştı. Bugün konuşmamız gereken, 28 Şubat gibi "çılgınlık hallerinin" yinelenmemesi için iyileştirmemiz gereken kötü alışkanlıklarımızdır. Yargı, iş dünyası ve medya ittifakıyla Türkiye'nin 10 yılının çalınmasıdır.